настаўбу́рчваць

‘натапырваць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. настаўбу́рчваю настаўбу́рчваем
2-я ас. настаўбу́рчваеш настаўбу́рчваеце
3-я ас. настаўбу́рчвае настаўбу́рчваюць
Прошлы час
м. настаўбу́рчваў настаўбу́рчвалі
ж. настаўбу́рчвала
н. настаўбу́рчвала
Загадны лад
2-я ас. настаўбу́рчвай настаўбу́рчвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час настаўбу́рчваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)