настаўбу́рчыцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. настаўбу́рчуся настаўбу́рчымся
2-я ас. настаўбу́рчышся настаўбу́рчыцеся
3-я ас. настаўбу́рчыцца настаўбу́рчацца
Прошлы час
м. настаўбу́рчыўся настаўбу́рчыліся
ж. настаўбу́рчылася
н. настаўбу́рчылася
Загадны лад
2-я ас. настаўбу́рчыся настаўбу́рчыцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час настаўбу́рчыўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)