настаўбу́рчаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
настаўбу́рчаны | настаўбу́рчаная | настаўбу́рчанае | настаўбу́рчаныя | |
настаўбу́рчанага | настаўбу́рчанай настаўбу́рчанае |
настаўбу́рчанага | настаўбу́рчаных | |
настаўбу́рчанаму | настаўбу́рчанай | настаўбу́рчанаму | настаўбу́рчаным | |
настаўбу́рчаны ( настаўбу́рчанага ( |
настаўбу́рчаную | настаўбу́рчанае | настаўбу́рчаныя ( настаўбу́рчаных ( |
|
настаўбу́рчаным | настаўбу́рчанай настаўбу́рчанаю |
настаўбу́рчаным | настаўбу́рчанымі | |
настаўбу́рчаным | настаўбу́рчанай | настаўбу́рчаным | настаўбу́рчаных |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)