злюбава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
злюбава́ны |
злюбава́ная |
злюбава́нае |
злюбава́ныя |
Р. |
злюбава́нага |
злюбава́най злюбава́нае |
злюбава́нага |
злюбава́ных |
Д. |
злюбава́наму |
злюбава́най |
злюбава́наму |
злюбава́ным |
В. |
злюбава́ны (неадуш.) злюбава́нага (адуш.) |
злюбава́ную |
злюбава́нае |
злюбава́ныя (неадуш.) злюбава́ных (адуш.) |
Т. |
злюбава́ным |
злюбава́най злюбава́наю |
злюбава́ным |
злюбава́нымі |
М. |
злюбава́ным |
злюбава́най |
злюбава́ным |
злюбава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
злюбава́ць
‘упадабаць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
злюбу́ю |
злюбу́ем |
2-я ас. |
злюбу́еш |
злюбу́еце |
3-я ас. |
злюбу́е |
злюбу́юць |
Прошлы час |
м. |
злюбава́ў |
злюбава́лі |
ж. |
злюбава́ла |
н. |
злюбава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
злюбу́й |
злюбу́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
злюбава́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
злюбі́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
злюблю́ся |
злю́бімся |
2-я ас. |
злю́бішся |
злю́біцеся |
3-я ас. |
злю́біцца |
злю́бяцца |
Прошлы час |
м. |
злюбі́ўся |
злюбі́ліся |
ж. |
злюбі́лася |
н. |
злюбі́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
злюбі́ся |
злюбі́цеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
злюбі́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
злю́блены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
злю́блены |
злю́бленая |
злю́бленае |
злю́бленыя |
Р. |
злю́бленага |
злю́бленай злю́бленае |
злю́бленага |
злю́бленых |
Д. |
злю́бленаму |
злю́бленай |
злю́бленаму |
злю́бленым |
В. |
злю́блены (неадуш.) злю́бленага (адуш.) |
злю́бленую |
злю́бленае |
злю́бленыя (неадуш.) злю́бленых (адуш.) |
Т. |
злю́бленым |
злю́бленай злю́бленаю |
злю́бленым |
злю́бленымі |
М. |
злю́бленым |
злю́бленай |
злю́бленым |
злю́бленых |
Крыніцы:
piskunou2012.
злюбля́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
злюбля́юся |
злюбля́емся |
2-я ас. |
злюбля́ешся |
злюбля́ецеся |
3-я ас. |
злюбля́ецца |
злюбля́юцца |
Прошлы час |
м. |
злюбля́ўся |
злюбля́ліся |
ж. |
злюбля́лася |
н. |
злюбля́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
злюбля́йся |
злюбля́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
злюбля́ючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
злю́ка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
злю́ка |
злю́кі |
Р. |
злю́кі |
злю́к |
Д. |
злю́цы |
злю́кам |
В. |
злю́ку |
злю́к |
Т. |
злю́кай злю́каю |
злю́камі |
М. |
злю́цы |
злю́ках |
Крыніцы:
nazounik2008,
sbm2012,
tsbm1984.
злю́ка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
злю́ка |
злю́кі |
Р. |
злю́кі |
злю́к |
Д. |
злю́ку |
злю́кам |
В. |
злю́ку |
злю́к |
Т. |
злю́кам |
злю́камі |
М. |
злю́ку |
злю́ках |
Крыніцы:
nazounik2008,
sbm2012,
tsbm1984.
злюля́ць
‘закалыхаць каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
злюля́ю |
злюля́ем |
2-я ас. |
злюля́еш |
злюля́еце |
3-я ас. |
злюля́е |
злюля́юць |
Прошлы час |
м. |
злюля́ў |
злюля́лі |
ж. |
злюля́ла |
н. |
злюля́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
злюля́й |
злюля́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
злюля́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.