злюбава́ць
‘упадабаць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| злюбу́ю | злюбу́ем | |
| злюбу́еш | злюбу́еце | |
| злюбу́е | злюбу́юць | |
| Прошлы час | ||
| злюбава́ў | злюбава́лі | |
| злюбава́ла | ||
| злюбава́ла | ||
| Загадны лад | ||
| злюбу́й | злюбу́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| злюбава́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)