злюля́ць
‘закалыхаць каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| злюля́ю | злюля́ем | |
| злюля́еш | злюля́еце | |
| злюля́е | злюля́юць | |
| Прошлы час | ||
| злюля́ў | злюля́лі | |
| злюля́ла | ||
| злюля́ла | ||
| Загадны лад | ||
| злюля́й | злюля́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| злюля́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)