аперацыяналі́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
аперацыяналі́ст |
аперацыяналі́сты |
| Р. |
аперацыяналі́ста |
аперацыяналі́стаў |
| Д. |
аперацыяналі́сту |
аперацыяналі́стам |
| В. |
аперацыяналі́ста |
аперацыяналі́стаў |
| Т. |
аперацыяналі́стам |
аперацыяналі́стамі |
| М. |
аперацыяналі́сце |
аперацыяналі́стах |
Крыніцы:
piskunou2012.
аперацыяні́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
аперацыяні́ст |
аперацыяні́сты |
| Р. |
аперацыяні́ста |
аперацыяні́стаў |
| Д. |
аперацыяні́сту |
аперацыяні́стам |
| В. |
аперацыяні́ста |
аперацыяні́стаў |
| Т. |
аперацыяні́стам |
аперацыяні́стамі |
| М. |
аперацыяні́сце |
аперацыяні́стах |
Крыніцы:
piskunou2012.
аперацыяні́стка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
аперацыяні́стка |
аперацыяні́сткі |
| Р. |
аперацыяні́сткі |
аперацыяні́стак |
| Д. |
аперацыяні́стцы |
аперацыяні́сткам |
| В. |
аперацыяні́стку |
аперацыяні́стак |
| Т. |
аперацыяні́сткай аперацыяні́сткаю |
аперацыяні́сткамі |
| М. |
аперацыяні́стцы |
аперацыяні́стках |
Крыніцы:
piskunou2012.
апе́рвацца
дзеяслоў, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
апе́рваецца |
апе́рваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
апе́рваўся |
апе́рваліся |
| ж. |
апе́рвалася |
| н. |
апе́рвалася |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
апе́рваючыся |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
апе́рваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
апе́рваю |
апе́рваем |
| 2-я ас. |
апе́рваеш |
апе́рваеце |
| 3-я ас. |
апе́рвае |
апе́рваюць |
| Прошлы час |
| м. |
апе́рваў |
апе́рвалі |
| ж. |
апе́рвала |
| н. |
апе́рвала |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
апе́рваючы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsblm1996.
апергру́па
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
апергру́па |
апергру́пы |
| Р. |
апергру́пы |
апергру́п |
| Д. |
апергру́пе |
апергру́пам |
| В. |
апергру́пу |
апергру́пы |
| Т. |
апергру́пай апергру́паю |
апергру́памі |
| М. |
апергру́пе |
апергру́пах |
Крыніцы:
piskunou2012.
аперко́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
аперко́т |
аперко́ты |
| Р. |
аперко́ту |
аперко́таў |
| Д. |
аперко́ту |
аперко́там |
| В. |
аперко́т |
аперко́ты |
| Т. |
аперко́там |
аперко́тамі |
| М. |
аперко́це |
аперко́тах |
Крыніцы:
piskunou2012.
аперо́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
аперо́н |
аперо́ны |
| Р. |
аперо́на |
аперо́наў |
| Д. |
аперо́ну |
аперо́нам |
| В. |
аперо́н |
аперо́ны |
| Т. |
аперо́нам |
аперо́намі |
| М. |
аперо́не |
аперо́нах |
Крыніцы:
piskunou2012.