Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

уро́члівасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. уро́члівасць
Р. уро́члівасці
Д. уро́члівасці
В. уро́члівасць
Т. уро́члівасцю
М. уро́члівасці

Крыніцы: piskunou2012.

уро́члівы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уро́члівы уро́члівая уро́члівае уро́члівыя
Р. уро́члівага уро́члівай
уро́члівае
уро́члівага уро́члівых
Д. уро́чліваму уро́члівай уро́чліваму уро́члівым
В. уро́члівы (неадуш.)
уро́члівага (адуш.)
уро́члівую уро́члівае уро́члівыя (неадуш.)
уро́члівых (адуш.)
Т. уро́члівым уро́члівай
уро́чліваю
уро́члівым уро́члівымі
М. уро́члівым уро́члівай уро́члівым уро́члівых

Крыніцы: piskunou2012.

уро́чнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. уро́чнік уро́чнікі
Р. уро́чніку уро́чнікаў
Д. уро́чніку уро́чнікам
В. уро́чнік уро́чнікі
Т. уро́чнікам уро́чнікамі
М. уро́чніку уро́чніках

Крыніцы: piskunou2012.

уро́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уро́чны уро́чная уро́чнае уро́чныя
Р. уро́чнага уро́чнай
уро́чнае
уро́чнага уро́чных
Д. уро́чнаму уро́чнай уро́чнаму уро́чным
В. уро́чны (неадуш.)
уро́чнага (адуш.)
уро́чную уро́чнае уро́чныя (неадуш.)
уро́чных (адуш.)
Т. уро́чным уро́чнай
уро́чнаю
уро́чным уро́чнымі
М. уро́чным уро́чнай уро́чным уро́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

уро́чыста

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
уро́чыста - -

Крыніцы: piskunou2012.

уро́чысты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уро́чысты уро́чыстая уро́чыстае уро́чыстыя
Р. уро́чыстага уро́чыстай
уро́чыстае
уро́чыстага уро́чыстых
Д. уро́чыстаму уро́чыстай уро́чыстаму уро́чыстым
В. уро́чысты (неадуш.)
уро́чыстага (адуш.)
уро́чыстую уро́чыстае уро́чыстыя (неадуш.)
уро́чыстых (адуш.)
Т. уро́чыстым уро́чыстай
уро́чыстаю
уро́чыстым уро́чыстымі
М. уро́чыстым уро́чыстай уро́чыстым уро́чыстых

Крыніцы: piskunou2012.

уро́чысты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уро́чысты уро́чыстая уро́чыстае уро́чыстыя
Р. уро́чыстага уро́чыстай
уро́чыстае
уро́чыстага уро́чыстых
Д. уро́чыстаму уро́чыстай уро́чыстаму уро́чыстым
В. уро́чысты (неадуш.)
уро́чыстага (адуш.)
уро́чыстую уро́чыстае уро́чыстыя (неадуш.)
уро́чыстых (адуш.)
Т. уро́чыстым уро́чыстай
уро́чыстаю
уро́чыстым уро́чыстымі
М. уро́чыстым уро́чыстай уро́чыстым уро́чыстых

Крыніцы: piskunou2012.

уро́чышча

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. уро́чышча уро́чышчы
Р. уро́чышча уро́чышчаў
уро́чышч
Д. уро́чышчу уро́чышчам
В. уро́чышча уро́чышчы
Т. уро́чышчам уро́чышчамі
М. уро́чышчы уро́чышчах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.