Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзійклмнопрстўфхцчшэюя
абвгдзносуцшыэ

урадзі́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ураджу́ся уро́дзімся
2-я ас. уро́дзішся уро́дзіцеся
3-я ас. уро́дзіцца уро́дзяцца
Прошлы час
м. урадзі́ўся урадзі́ліся
ж. урадзі́лася
н. урадзі́лася
Загадны лад
2-я ас. урадзі́ся урадзі́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час урадзі́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

урадзі́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ураджу́ уро́дзім
2-я ас. уро́дзіш уро́дзіце
3-я ас. уро́дзіць уро́дзяць
Прошлы час
м. урадзі́ў урадзі́лі
ж. урадзі́ла
н. урадзі́ла
Загадны лад
2-я ас. урадзі́ урадзі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час урадзі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

урадлі́ва

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
урадлі́ва урадлі́вей -

Крыніцы: piskunou2012.

урадлі́васць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. урадлі́васць
Р. урадлі́васці
Д. урадлі́васці
В. урадлі́васць
Т. урадлі́васцю
М. урадлі́васці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

урадлі́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. урадлі́вы урадлі́вая урадлі́вае урадлі́выя
Р. урадлі́вага урадлі́вай
урадлі́вае		 урадлі́вага урадлі́вых
Д. урадлі́ваму урадлі́вай урадлі́ваму урадлі́вым
В. урадлі́вы (неадуш.)
урадлі́вага (адуш.)		 урадлі́вую урадлі́вае урадлі́выя (неадуш.)
урадлі́вых (адуш.)
Т. урадлі́вым урадлі́вай
урадлі́ваю		 урадлі́вым урадлі́вымі
М. урадлі́вым урадлі́вай урадлі́вым урадлі́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ура́днік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ура́днік ура́днікі
Р. ура́дніка ура́днікаў
Д. ура́дніку ура́днікам
В. ура́дніка ура́днікаў
Т. ура́днікам ура́днікамі
М. ура́дніку ура́дніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ура́днікаў

прыметнік, прыналежны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ура́днікаў ура́днікава ура́днікава ура́днікавы
Р. ура́днікавага ура́днікавай
ура́днікавае		 ура́днікавага ура́днікавых
Д. ура́днікаваму ура́днікавай ура́днікаваму ура́днікавым
В. ура́днікаў (неадуш.)
ура́днікавага (адуш.)		 ура́днікаву ура́днікава ура́днікавы (неадуш.)
ура́днікавых (адуш.)
Т. ура́днікавым ура́днікавай
ура́днікаваю		 ура́днікавым ура́днікавымі
М. ура́днікавым ура́днікавай ура́днікавым ура́днікавых

Крыніцы: prym2009, sbm2012, tsbm1984.

ура́дніцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ура́дніцкі ура́дніцкая ура́дніцкае ура́дніцкія
Р. ура́дніцкага ура́дніцкай
ура́дніцкае		 ура́дніцкага ура́дніцкіх
Д. ура́дніцкаму ура́дніцкай ура́дніцкаму ура́дніцкім
В. ура́дніцкі (неадуш.)
ура́дніцкага (адуш.)		 ура́дніцкую ура́дніцкае ура́дніцкія (неадуш.)
ура́дніцкіх (адуш.)
Т. ура́дніцкім ура́дніцкай
ура́дніцкаю		 ура́дніцкім ура́дніцкімі
М. ура́дніцкім ура́дніцкай ура́дніцкім ура́дніцкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

урадо́ва

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
урадо́ва - -

Крыніцы: piskunou2012.

урадо́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. урадо́вы урадо́вая урадо́вае урадо́выя
Р. урадо́вага урадо́вай
урадо́вае		 урадо́вага урадо́вых
Д. урадо́ваму урадо́вай урадо́ваму урадо́вым
В. урадо́вы (неадуш.)
урадо́вага (адуш.)		 урадо́вую урадо́вае урадо́выя (неадуш.)
урадо́вых (адуш.)
Т. урадо́вым урадо́вай
урадо́ваю		 урадо́вым урадо́вымі
М. урадо́вым урадо́вай урадо́вым урадо́вых

Крыніцы: piskunou2012.