Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

су́бар

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

субаранда́тар

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

субаранда́тарскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	субаранда́тарскі	субаранда́тарская	субаранда́тарскае	субаранда́тарскія
Р.	субаранда́тарскага	субаранда́тарскай субаранда́тарскае	субаранда́тарскага	субаранда́тарскіх
Д.	субаранда́тарскаму	субаранда́тарскай	субаранда́тарскаму	субаранда́тарскім
В.	субаранда́тарскі (неадуш.) субаранда́тарскага (адуш.)	субаранда́тарскую	субаранда́тарскае	субаранда́тарскія (неадуш.) субаранда́тарскіх (адуш.)
Т.	субаранда́тарскім	субаранда́тарскай субаранда́тарскаю	субаранда́тарскім	субаранда́тарскімі
М.	субаранда́тарскім	субаранда́тарскай	субаранда́тарскім	субаранда́тарскіх

Крыніцы: piskunou2012.

субарахнаіда́льны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	субарахнаіда́льны	субарахнаіда́льная	субарахнаіда́льнае	субарахнаіда́льныя
Р.	субарахнаіда́льнага	субарахнаіда́льнай субарахнаіда́льнае	субарахнаіда́льнага	субарахнаіда́льных
Д.	субарахнаіда́льнаму	субарахнаіда́льнай	субарахнаіда́льнаму	субарахнаіда́льным
В.	субарахнаіда́льны (неадуш.) субарахнаіда́льнага (адуш.)	субарахнаіда́льную	субарахнаіда́льнае	субарахнаіда́льныя (неадуш.) субарахнаіда́льных (адуш.)
Т.	субарахнаіда́льным	субарахнаіда́льнай субарахнаіда́льнаю	субарахнаіда́льным	субарахнаіда́льнымі
М.	субарахнаіда́льным	субарахнаіда́льнай	субарахнаіда́льным	субарахнаіда́льных

Крыніцы: piskunou2012.

субарбіта́льна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч.	выш.	найвыш.
субарбіта́льна	-	-

субарбіта́льны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	субарбіта́льны	субарбіта́льная	субарбіта́льнае	субарбіта́льныя
Р.	субарбіта́льнага	субарбіта́льнай субарбіта́льнае	субарбіта́льнага	субарбіта́льных
Д.	субарбіта́льнаму	субарбіта́льнай	субарбіта́льнаму	субарбіта́льным
В.	субарбіта́льны (неадуш.) субарбіта́льнага (адуш.)	субарбіта́льную	субарбіта́льнае	субарбіта́льныя (неадуш.) субарбіта́льных (адуш.)
Т.	субарбіта́льным	субарбіта́льнай субарбіта́льнаю	субарбіта́льным	субарбіта́льнымі
М.	субарбіта́льным	субарбіта́льнай	субарбіта́льным	субарбіта́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

субардынацы́йны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	субардынацы́йны	субардынацы́йная	субардынацы́йнае	субардынацы́йныя
Р.	субардынацы́йнага	субардынацы́йнай субардынацы́йнае	субардынацы́йнага	субардынацы́йных
Д.	субардынацы́йнаму	субардынацы́йнай	субардынацы́йнаму	субардынацы́йным
В.	субардынацы́йны (неадуш.) субардынацы́йнага (адуш.)	субардынацы́йную	субардынацы́йнае	субардынацы́йныя (неадуш.) субардынацы́йных (адуш.)
Т.	субардынацы́йным	субардынацы́йнай субардынацы́йнаю	субардынацы́йным	субардынацы́йнымі
М.	субардынацы́йным	субардынацы́йнай	субардынацы́йным	субардынацы́йных

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

субардына́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.
Н.	субардына́цыя
Р.	субардына́цыі
Д.	субардына́цыі
В.	субардына́цыю
Т.	субардына́цыяй субардына́цыяю
М.	субардына́цыі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Суба́рктыка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: piskunou2012, tsbm1984.

субаркты́чны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	субаркты́чны	субаркты́чная	субаркты́чнае	субаркты́чныя
Р.	субаркты́чнага	субаркты́чнай субаркты́чнае	субаркты́чнага	субаркты́чных
Д.	субаркты́чнаму	субаркты́чнай	субаркты́чнаму	субаркты́чным
В.	субаркты́чны (неадуш.) субаркты́чнага (адуш.)	субаркты́чную	субаркты́чнае	субаркты́чныя (неадуш.) субаркты́чных (адуш.)
Т.	субаркты́чным	субаркты́чнай субаркты́чнаю	субаркты́чным	субаркты́чнымі
М.	субаркты́чным	субаркты́чнай	субаркты́чным	субаркты́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Verbum