рабаўні́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| рабаўні́к | рабаўнікі́ | |
| рабаўніка́ | рабаўніко́ў | |
| рабаўніку́ | рабаўніка́м | |
| рабаўніка́ | рабаўніко́ў | |
| рабаўніко́м | рабаўніка́мі | |
| рабаўніку́ | рабаўніка́х |
Крыніцы:
рабаўні́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| рабаўні́к | рабаўнікі́ | |
| рабаўніка́ | рабаўніко́ў | |
| рабаўніку́ | рабаўніка́м | |
| рабаўніка́ | рабаўніко́ў | |
| рабаўніко́м | рабаўніка́мі | |
| рабаўніку́ | рабаўніка́х |
Крыніцы:
рабаўні́ца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| рабаўні́ца | рабаўні́цы | |
| рабаўні́цы | рабаўні́ц | |
| рабаўні́цы | рабаўні́цам | |
| рабаўні́цу | рабаўні́ц | |
| рабаўні́цай рабаўні́цаю |
рабаўні́цамі | |
| рабаўні́цы | рабаўні́цах |
Крыніцы:
рабаўні́цкі
прыметнік, адносны
| рабаўні́цкі | рабаўні́цкая | рабаўні́цкае | рабаўні́цкія | |
| рабаўні́цкага | рабаўні́цкай рабаўні́цкае |
рабаўні́цкага | рабаўні́цкіх | |
| рабаўні́цкаму | рабаўні́цкай | рабаўні́цкаму | рабаўні́цкім | |
| рабаўні́цкі ( рабаўні́цкага ( |
рабаўні́цкую | рабаўні́цкае | рабаўні́цкія ( рабаўні́цкіх ( |
|
| рабаўні́цкім | рабаўні́цкай рабаўні́цкаю |
рабаўні́цкім | рабаўні́цкімі | |
| рабаўні́цкім | рабаўні́цкай | рабаўні́цкім | рабаўні́цкіх | |
Крыніцы:
рабаўні́цтва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| рабаўні́цтва | |
| рабаўні́цтва | |
| рабаўні́цтву | |
| рабаўні́цтва | |
| рабаўні́цтвам | |
| рабаўні́цтве |
Крыніцы:
рабаўні́чы
прыметнік, якасны
| рабаўні́чы | рабаўні́чая | рабаўні́чае | рабаўні́чыя | |
| рабаўні́чага | рабаўні́чай рабаўні́чае |
рабаўні́чага | рабаўні́чых | |
| рабаўні́чаму | рабаўні́чай | рабаўні́чаму | рабаўні́чым | |
| рабаўні́чы ( рабаўні́чага ( |
рабаўні́чую | рабаўні́чае | рабаўні́чыя ( рабаўні́чых ( |
|
| рабаўні́чым | рабаўні́чай рабаўні́чаю |
рабаўні́чым | рабаўні́чымі | |
| рабаўні́чым | рабаўні́чай | рабаўні́чым | рабаўні́чых | |
Крыніцы:
рабаўні́чы
прыметнік, адносны
| рабаўні́чы | рабаўні́чая | рабаўні́чае | рабаўні́чыя | |
| рабаўні́чага | рабаўні́чай рабаўні́чае |
рабаўні́чага | рабаўні́чых | |
| рабаўні́чаму | рабаўні́чай | рабаўні́чаму | рабаўні́чым | |
| рабаўні́чы ( рабаўні́чага ( |
рабаўні́чую | рабаўні́чае | рабаўні́чыя ( рабаўні́чых ( |
|
| рабаўні́чым | рабаўні́чай рабаўні́чаю |
рабаўні́чым | рабаўні́чымі | |
| рабаўні́чым | рабаўні́чай | рабаўні́чым | рабаўні́чых | |
Крыніцы:
рабаце́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| рабаце́нне | |
| рабаце́ння | |
| рабаце́нню | |
| рабаце́нне | |
| рабаце́ннем | |
| рабаце́нні |
Крыніцы:
рабаце́ць
дзеяслоў, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| - | - | |
| - | - | |
| рабаці́ць | рабаця́ць | |
| Прошлы час | ||
| рабаце́ў | рабаце́лі | |
| рабаце́ла | ||
| рабаце́ла | ||
Крыніцы:
рабаці́ністасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
| рабаці́ністасць | |
| рабаці́ністасці | |
| рабаці́ністасці | |
| рабаці́ністасць | |
| рабаці́ністасцю | |
| рабаці́ністасці |
Крыніцы:
рабаці́ністы
прыметнік, якасны
| рабаці́ністы | рабаці́ністая | рабаці́ністае | рабаці́ністыя | |
| рабаці́ністага | рабаці́ністай рабаці́ністае |
рабаці́ністага | рабаці́ністых | |
| рабаці́ністаму | рабаці́ністай | рабаці́ністаму | рабаці́ністым | |
| рабаці́ністы ( рабаці́ністага ( |
рабаці́ністую | рабаці́ністае | рабаці́ністыя ( рабаці́ністых ( |
|
| рабаці́ністым | рабаці́ністай рабаці́ністаю |
рабаці́ністым | рабаці́ністымі | |
| рабаці́ністым | рабаці́ністай | рабаці́ністым | рабаці́ністых | |
Крыніцы: