рабаўні́ца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
рабаўні́ца | рабаўні́цы | |
рабаўні́цы | рабаўні́ц | |
рабаўні́цы | рабаўні́цам | |
рабаўні́цу | рабаўні́ц | |
рабаўні́цай рабаўні́цаю |
рабаўні́цамі | |
рабаўні́цы | рабаўні́цах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)