рабаўні́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. рабаўні́к рабаўнікі́
Р. рабаўніка́ рабаўніко́ў
Д. рабаўніку́ рабаўніка́м
В. рабаўніка́ рабаўніко́ў
Т. рабаўніко́м рабаўніка́мі
М. рабаўніку́ рабаўніка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)