Пескапо́лле
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Пескапо́лле |
Р. |
Пескапо́лля |
Д. |
Пескапо́ллю |
В. |
Пескапо́лле |
Т. |
Пескапо́ллем |
М. |
Пескапо́ллі |
пескараскі́двальнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
пескараскі́двальнік |
пескараскі́двальнікі |
Р. |
пескараскі́двальніка |
пескараскі́двальнікаў |
Д. |
пескараскі́двальніку |
пескараскі́двальнікам |
В. |
пескараскі́двальнік |
пескараскі́двальнікі |
Т. |
пескараскі́двальнікам |
пескараскі́двальнікамі |
М. |
пескараскі́двальніку |
пескараскі́двальніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
пескары́й
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
пескары́й |
пескары́і |
Р. |
пескары́я |
пескары́яў |
Д. |
пескары́ю |
пескары́ям |
В. |
пескары́я |
пескары́яў |
Т. |
пескары́ем |
пескары́ямі |
М. |
пескары́і |
пескары́ях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
пескары́йка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
пескары́йка |
пескары́йкі |
Р. |
пескары́йкі |
пескары́ек |
Д. |
пескары́йцы |
пескары́йкам |
В. |
пескары́йку |
пескары́ек |
Т. |
пескары́йкай пескары́йкаю |
пескары́йкамі |
М. |
пескары́йцы |
пескары́йках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
пескаструме́нны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
пескаструме́нны |
пескаструме́нная |
пескаструме́ннае |
пескаструме́нныя |
Р. |
пескаструме́ннага |
пескаструме́ннай пескаструме́ннае |
пескаструме́ннага |
пескаструме́нных |
Д. |
пескаструме́ннаму |
пескаструме́ннай |
пескаструме́ннаму |
пескаструме́нным |
В. |
пескаструме́нны (неадуш.) пескаструме́ннага (адуш.) |
пескаструме́нную |
пескаструме́ннае |
пескаструме́нныя (неадуш.) пескаструме́нных (адуш.) |
Т. |
пескаструме́нным |
пескаструме́ннай пескаструме́ннаю |
пескаструме́нным |
пескаструме́ннымі |
М. |
пескаструме́нным |
пескаструме́ннай |
пескаструме́нным |
пескаструме́нных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
пескаструме́ншчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
пескаструме́ншчык |
пескаструме́ншчыкі |
Р. |
пескаструме́ншчыка |
пескаструме́ншчыкаў |
Д. |
пескаструме́ншчыку |
пескаструме́ншчыкам |
В. |
пескаструме́ншчыка |
пескаструме́ншчыкаў |
Т. |
пескаструме́ншчыкам |
пескаструме́ншчыкамі |
М. |
пескаструме́ншчыку |
пескаструме́ншчыках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
пескаструме́ншчыца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
пескаструме́ншчыца |
пескаструме́ншчыцы |
Р. |
пескаструме́ншчыцы |
пескаструме́ншчыц |
Д. |
пескаструме́ншчыцы |
пескаструме́ншчыцам |
В. |
пескаструме́ншчыцу |
пескаструме́ншчыц |
Т. |
пескаструме́ншчыцай пескаструме́ншчыцаю |
пескаструме́ншчыцамі |
М. |
пескаструме́ншчыцы |
пескаструме́ншчыцах |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
пескаўмацава́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
пескаўмацава́льны |
пескаўмацава́льная |
пескаўмацава́льнае |
пескаўмацава́льныя |
Р. |
пескаўмацава́льнага |
пескаўмацава́льнай пескаўмацава́льнае |
пескаўмацава́льнага |
пескаўмацава́льных |
Д. |
пескаўмацава́льнаму |
пескаўмацава́льнай |
пескаўмацава́льнаму |
пескаўмацава́льным |
В. |
пескаўмацава́льны (неадуш.) пескаўмацава́льнага (адуш.) |
пескаўмацава́льную |
пескаўмацава́льнае |
пескаўмацава́льныя (неадуш.) пескаўмацава́льных (адуш.) |
Т. |
пескаўмацава́льным |
пескаўмацава́льнай пескаўмацава́льнаю |
пескаўмацава́льным |
пескаўмацава́льнымі |
М. |
пескаўмацава́льным |
пескаўмацава́льнай |
пескаўмацава́льным |
пескаўмацава́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.