Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнорстуфхцчшыэюя’
абвгдзйклмнопрстўхцчшя

педа́нтнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. педа́нтнасць
Р. педа́нтнасці
Д. педа́нтнасці
В. педа́нтнасць
Т. педа́нтнасцю
М. педа́нтнасці

Крыніцы: piskunou2012.

педанты́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. педанты́зм
Р. педанты́зму
Д. педанты́зму
В. педанты́зм
Т. педанты́змам
М. педанты́зме

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

педанты́чна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
педанты́чна педанты́чней -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

педанты́чнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. педанты́чнасць
Р. педанты́чнасці
Д. педанты́чнасці
В. педанты́чнасць
Т. педанты́чнасцю
М. педанты́чнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

педанты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. педанты́чны педанты́чная педанты́чнае педанты́чныя
Р. педанты́чнага педанты́чнай
педанты́чнае		 педанты́чнага педанты́чных
Д. педанты́чнаму педанты́чнай педанты́чнаму педанты́чным
В. педанты́чны (неадуш.)
педанты́чнага (адуш.)		 педанты́чную педанты́чнае педанты́чныя (неадуш.)
педанты́чных (адуш.)
Т. педанты́чным педанты́чнай
педанты́чнаю		 педанты́чным педанты́чнымі
М. педанты́чным педанты́чнай педанты́чным педанты́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

педа́нцкі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. педа́нцкі педа́нцкая педа́нцкае педа́нцкія
Р. педа́нцкага педа́нцкай
педа́нцкае		 педа́нцкага педа́нцкіх
Д. педа́нцкаму педа́нцкай педа́нцкаму педа́нцкім
В. педа́нцкі (неадуш.)
педа́нцкага (адуш.)		 педа́нцкую педа́нцкае педа́нцкія (неадуш.)
педа́нцкіх (адуш.)
Т. педа́нцкім педа́нцкай
педа́нцкаю		 педа́нцкім педа́нцкімі
М. педа́нцкім педа́нцкай педа́нцкім педа́нцкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

педа́нцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. педа́нцкі педа́нцкая педа́нцкае педа́нцкія
Р. педа́нцкага педа́нцкай
педа́нцкае		 педа́нцкага педа́нцкіх
Д. педа́нцкаму педа́нцкай педа́нцкаму педа́нцкім
В. педа́нцкі (неадуш.)
педа́нцкага (адуш.)		 педа́нцкую педа́нцкае педа́нцкія (неадуш.)
педа́нцкіх (адуш.)
Т. педа́нцкім педа́нцкай
педа́нцкаю		 педа́нцкім педа́нцкімі
М. педа́нцкім педа́нцкай педа́нцкім педа́нцкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

педа́нцтва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. педа́нцтва
Р. педа́нцтва
Д. педа́нцтву
В. педа́нцтва
Т. педа́нцтвам
М. педа́нцтве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

педатры́б

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. педатры́б педатры́бы
Р. педатры́ба педатры́баў
Д. педатры́бу педатры́бам
В. педатры́ба педатры́баў
Т. педатры́бам педатры́бамі
М. педатры́бе педатры́бах

Крыніцы: piskunou2012.

педафі́л

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. педафі́л педафі́лы
Р. педафі́ла педафі́лаў
Д. педафі́лу педафі́лам
В. педафі́ла педафі́лаў
Т. педафі́лам педафі́ламі
М. педафі́ле педафі́лах

Крыніцы: piskunou2012.