мядзя́нка
‘змяя’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
мядзя́нка |
мядзя́нкі |
| Р. |
мядзя́нкі |
мядзя́нак |
| Д. |
мядзя́нцы |
мядзя́нкам |
| В. |
мядзя́нку |
мядзя́нак |
| Т. |
мядзя́нкай
мядзя́нкаю |
мядзя́нкамі |
| М. |
мядзя́нцы |
мядзя́нках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
мядзя́нка
‘фарба’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
мядзя́нка |
| Р. |
мядзя́нкі |
| Д. |
мядзя́нцы |
| В. |
мядзя́нку |
| Т. |
мядзя́нкай
мядзя́нкаю |
| М. |
мядзя́нцы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
мядзя́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
мядзя́ны |
мядзя́ная |
мядзя́нае |
мядзя́ныя |
| Р. |
мядзя́нага |
мядзя́най
мядзя́нае |
мядзя́нага |
мядзя́ных |
| Д. |
мядзя́наму |
мядзя́най |
мядзя́наму |
мядзя́ным |
| В. |
мядзя́ны (неадуш.)
мядзя́нага (адуш.) |
мядзя́ную |
мядзя́нае |
мядзя́ныя (неадуш.)
мядзя́ных (адуш.) |
| Т. |
мядзя́ным |
мядзя́най
мядзя́наю |
мядзя́ным |
мядзя́нымі |
| М. |
мядзя́ным |
мядзя́най |
мядзя́ным |
мядзя́ных |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
Мядко́ў
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Мядко́ў |
| Р. |
Мядко́ва |
| Д. |
Мядко́ву |
| В. |
Мядко́ў |
| Т. |
Мядко́вам |
| М. |
Мядко́ве |
мядне́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
мядне́нне |
| Р. |
мядне́ння |
| Д. |
мядне́нню |
| В. |
мядне́нне |
| Т. |
мядне́ннем |
| М. |
мядне́нні |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
мяднё́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
мяднё́ны |
мяднё́ная |
мяднё́нае |
мяднё́ныя |
| Р. |
мяднё́нага |
мяднё́най
мяднё́нае |
мяднё́нага |
мяднё́ных |
| Д. |
мяднё́наму |
мяднё́най |
мяднё́наму |
мяднё́ным |
| В. |
мяднё́ны (неадуш.)
мяднё́нага (адуш.) |
мяднё́ную |
мяднё́нае |
мяднё́ныя (неадуш.)
мяднё́ных (адуш.) |
| Т. |
мяднё́ным |
мяднё́най
мяднё́наю |
мяднё́ным |
мяднё́нымі |
| М. |
мяднё́ным |
мяднё́най |
мяднё́ным |
мяднё́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
мядні́ца
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
мядні́ца |
мядні́цы |
| Р. |
мядні́цы |
мядні́ц |
| Д. |
мядні́цы |
мядні́цам |
| В. |
мядні́цу |
мядні́цы |
| Т. |
мядні́цай
мядні́цаю |
мядні́цамі |
| М. |
мядні́цы |
мядні́цах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
мядні́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
мядню́ся |
мядні́мся |
| 2-я ас. |
мядні́шся |
медніце́ся |
| 3-я ас. |
мядні́цца |
мядня́цца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
мядні́ўся |
мядні́ліся |
| ж. |
мядні́лася |
| н. |
мядні́лася |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
мядні́ся |
мядні́цеся |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
меднячы́ся |
Крыніцы:
piskunou2012.