мядзя́нка

‘змяя’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. мядзя́нка мядзя́нкі
Р. мядзя́нкі мядзя́нак
Д. мядзя́нцы мядзя́нкам
В. мядзя́нку мядзя́нак
Т. мядзя́нкай
мядзя́нкаю		 мядзя́нкамі
М. мядзя́нцы мядзя́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)