мядзя́нка

‘фарба’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. мядзя́нка
Р. мядзя́нкі
Д. мядзя́нцы
В. мядзя́нку
Т. мядзя́нкай
мядзя́нкаю
М. мядзя́нцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)