мядні́ца

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. мядні́ца мядні́цы
Р. мядні́цы мядні́ц
Д. мядні́цы мядні́цам
В. мядні́цу мядні́цы
Т. мядні́цай
мядні́цаю		 мядні́цамі
М. мядні́цы мядні́цах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)