еўрапеізава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
еўрапеізава́ны |
еўрапеізава́ная |
еўрапеізава́нае |
еўрапеізава́ныя |
Р. |
еўрапеізава́нага |
еўрапеізава́най еўрапеізава́нае |
еўрапеізава́нага |
еўрапеізава́ных |
Д. |
еўрапеізава́наму |
еўрапеізава́най |
еўрапеізава́наму |
еўрапеізава́ным |
В. |
еўрапеізава́ны (неадуш.) еўрапеізава́нага (адуш.) |
еўрапеізава́ную |
еўрапеізава́нае |
еўрапеізава́ныя (неадуш.) еўрапеізава́ных (адуш.) |
Т. |
еўрапеізава́ным |
еўрапеізава́най еўрапеізава́наю |
еўрапеізава́ным |
еўрапеізава́нымі |
М. |
еўрапеізава́ным |
еўрапеізава́най |
еўрапеізава́ным |
еўрапеізава́ных |
Кароткая форма: еўрапеізава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
еўрапеізава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
еўрапеізава́ны |
еўрапеізава́ная |
еўрапеізава́нае |
еўрапеізава́ныя |
Р. |
еўрапеізава́нага |
еўрапеізава́най еўрапеізава́нае |
еўрапеізава́нага |
еўрапеізава́ных |
Д. |
еўрапеізава́наму |
еўрапеізава́най |
еўрапеізава́наму |
еўрапеізава́ным |
В. |
еўрапеізава́ны (неадуш.) еўрапеізава́нага (адуш.) |
еўрапеізава́ную |
еўрапеізава́нае |
еўрапеізава́ныя (неадуш.) еўрапеізава́ных (адуш.) |
Т. |
еўрапеізава́ным |
еўрапеізава́най еўрапеізава́наю |
еўрапеізава́ным |
еўрапеізава́нымі |
М. |
еўрапеізава́ным |
еўрапеізава́най |
еўрапеізава́ным |
еўрапеізава́ных |
Кароткая форма: еўрапеізава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
еўрапеізава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
еўрапеізу́юся |
еўрапеізу́емся |
2-я ас. |
еўрапеізу́ешся |
еўрапеізу́ецеся |
3-я ас. |
еўрапеізу́ецца |
еўрапеізу́юцца |
Прошлы час |
м. |
еўрапеізава́ўся |
еўрапеізава́ліся |
ж. |
еўрапеізава́лася |
н. |
еўрапеізава́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
еўрапеізу́йся |
еўрапеізу́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
еўрапеізу́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
еўрапеізава́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
еўрапеізу́юся |
еўрапеізу́емся |
2-я ас. |
еўрапеізу́ешся |
еўрапеізу́ецеся |
3-я ас. |
еўрапеізу́ецца |
еўрапеізу́юцца |
Прошлы час |
м. |
еўрапеізава́ўся |
еўрапеізава́ліся |
ж. |
еўрапеізава́лася |
н. |
еўрапеізава́лася |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
еўрапеізава́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
еўрапеізава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
еўрапеізу́ю |
еўрапеізу́ем |
2-я ас. |
еўрапеізу́еш |
еўрапеізу́еце |
3-я ас. |
еўрапеізу́е |
еўрапеізу́юць |
Прошлы час |
м. |
еўрапеізава́ў |
еўрапеізава́лі |
ж. |
еўрапеізава́ла |
н. |
еўрапеізава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
еўрапеізу́й |
еўрапеізу́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
еўрапеізу́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
еўрапеізава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
еўрапеізу́ю |
еўрапеізу́ем |
2-я ас. |
еўрапеізу́еш |
еўрапеізу́еце |
3-я ас. |
еўрапеізу́е |
еўрапеізу́юць |
Прошлы час |
м. |
еўрапеізава́ў |
еўрапеізава́лі |
ж. |
еўрапеізава́ла |
н. |
еўрапеізава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
еўрапеізу́й |
еўрапеізу́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
еўрапеізава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
еўрапеіза́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
еўрапеіза́цыя |
Р. |
еўрапеіза́цыі |
Д. |
еўрапеіза́цыі |
В. |
еўрапеіза́цыю |
Т. |
еўрапеіза́цыяй еўрапеіза́цыяю |
М. |
еўрапеіза́цыі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
еўрапеі́зм
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
еўрапеі́зм |
Р. |
еўрапеі́зму |
Д. |
еўрапеі́зму |
В. |
еўрапеі́зм |
Т. |
еўрапеі́змам |
М. |
еўрапеі́зме |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
еўрапеі́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
еўрапеі́ст |
еўрапеі́сты |
Р. |
еўрапеі́ста |
еўрапеі́стаў |
Д. |
еўрапеі́сту |
еўрапеі́стам |
В. |
еўрапеі́ста |
еўрапеі́стаў |
Т. |
еўрапеі́стам |
еўрапеі́стамі |
М. |
еўрапеі́сце |
еўрапеі́стах |
Крыніцы:
piskunou2012.
еўрапе́йка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
еўрапе́йка |
еўрапе́йкі |
Р. |
еўрапе́йкі |
еўрапе́ек |
Д. |
еўрапе́йцы |
еўрапе́йкам |
В. |
еўрапе́йку |
еўрапе́ек |
Т. |
еўрапе́йкай еўрапе́йкаю |
еўрапе́йкамі |
М. |
еўрапе́йцы |
еўрапе́йках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.