Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёіклмнортуыэюя’
бвгдёжзклмнпрстўфхцчшя

вітамі́нчык

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вітамі́нчык вітамі́нчыкі
Р. вітамі́нчыку вітамі́нчыкаў
Д. вітамі́нчыку вітамі́нчыкам
В. вітамі́нчык вітамі́нчыкі
Т. вітамі́нчыкам вітамі́нчыкамі
М. вітамі́нчыку вітамі́нчыках

Крыніцы: piskunou2012.

віта́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. віта́нне
Р. віта́ння
Д. віта́нню
В. віта́нне
Т. віта́ннем
М. віта́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

віта́ны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. віта́ны віта́ная віта́нае віта́ныя
Р. віта́нага віта́най
віта́нае		 віта́нага віта́ных
Д. віта́наму віта́най віта́наму віта́ным
В. віта́ны (неадуш.)
віта́нага (адуш.)		 віта́ную віта́нае віта́ныя (неадуш.)
віта́ных (адуш.)
Т. віта́ным віта́най
віта́наю		 віта́ным віта́нымі
М. віта́ным віта́най віта́ным віта́ных

Крыніцы: piskunou2012.

віта́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. віта́ны віта́ная віта́нае віта́ныя
Р. віта́нага віта́най
віта́нае		 віта́нага віта́ных
Д. віта́наму віта́най віта́наму віта́ным
В. віта́ны (неадуш.)
віта́нага (адуш.)		 віта́ную віта́нае віта́ныя (неадуш.)
віта́ных (адуш.)
Т. віта́ным віта́най
віта́наю		 віта́ным віта́нымі
М. віта́ным віта́най віта́ным віта́ных

Крыніцы: piskunou2012.

Ві́тараж

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ві́тараж
Р. Ві́таража
Д. Ві́таражу
В. Ві́тараж
Т. Ві́таражам
М. Ві́таражы

Ві́таўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Ві́таўка
Р. Ві́таўкі
Д. Ві́таўцы
В. Ві́таўку
Т. Ві́таўкай
Ві́таўкаю
М. Ві́таўцы

Ві́таўт

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. Ві́таўт Ві́таўты
Р. Ві́таўта Ві́таўтаў
Д. Ві́таўту Ві́таўтам
В. Ві́таўта Ві́таўтаў
Т. Ві́таўтам Ві́таўтамі
М. Ві́таўце Ві́таўтах

Крыніцы: piskunou2012.

Ві́таўтас

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. Ві́таўтас Ві́таўтасы
Р. Ві́таўтаса Ві́таўтасаў
Д. Ві́таўтасу Ві́таўтасам
В. Ві́таўтаса Ві́таўтасаў
Т. Ві́таўтасам Ві́таўтасамі
М. Ві́таўтасе Ві́таўтасах

Ві́таўцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ві́таўцы
Р. Ві́таўцаў
Д. Ві́таўцам
В. Ві́таўцы
Т. Ві́таўцамі
М. Ві́таўцах

віта́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. віта́юся віта́емся
2-я ас. віта́ешся віта́ецеся
3-я ас. віта́ецца віта́юцца
Прошлы час
м. віта́ўся віта́ліся
ж. віта́лася
н. віта́лася
Загадны лад
2-я ас. віта́йся віта́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час віта́ючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.