Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

віску́ха

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. віску́ха віску́хі
Р. віску́хі віску́х
Д. віску́се віску́хам
В. віску́ху віску́х
Т. віску́хай
віску́хаю
віску́хамі
М. віску́се віску́хах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

ві́скуцень

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ві́скуцень ві́скутні
Р. ві́скутню ві́скутняў
Д. ві́скутню ві́скутням
В. ві́скуцень ві́скутні
Т. ві́скутнем ві́скутнямі
М. ві́скутні ві́скутнях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Ві́сла

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Ві́сла
Р. Ві́слы
Д. Ві́сле
В. Ві́слу
Т. Ві́слай
Ві́слаю
М. Ві́сле

віслава́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. віслава́ты віслава́тая віслава́тае віслава́тыя
Р. віслава́тага віслава́тай
віслава́тае
віслава́тага віслава́тых
Д. віслава́таму віслава́тай віслава́таму віслава́тым
В. віслава́ты (неадуш.)
віслава́тага (адуш.)
віслава́тую віслава́тае віслава́тыя (неадуш.)
віслава́тых (адуш.)
Т. віслава́тым віслава́тай
віслава́таю
віслава́тым віслава́тымі
М. віслава́тым віслава́тай віслава́тым віслава́тых

Крыніцы: piskunou2012.

віславу́сы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. віславу́сы віславу́сая віславу́сае віславу́сыя
Р. віславу́сага віславу́сай
віславу́сае
віславу́сага віславу́сых
Д. віславу́саму віславу́сай віславу́саму віславу́сым
В. віславу́сы (неадуш.)
віславу́сага (адуш.)
віславу́сую віславу́сае віславу́сыя (неадуш.)
віславу́сых (адуш.)
Т. віславу́сым віславу́сай
віславу́саю
віславу́сым віславу́сымі
М. віславу́сым віславу́сай віславу́сым віславу́сых

Крыніцы: piskunou2012.

віславу́х

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. віславу́х віславу́хі
Р. віславу́ха віславу́хаў
Д. віславу́ху віславу́хам
В. віславу́ха віславу́хаў
Т. віславу́хам віславу́хамі
М. віславу́ху віславу́хах

Крыніцы: piskunou2012.

віславу́хасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. віславу́хасць
Р. віславу́хасці
Д. віславу́хасці
В. віславу́хасць
Т. віславу́хасцю
М. віславу́хасці

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

віславу́хі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. віславу́хі віславу́хая віславу́хае віславу́хія
Р. віславу́хага віславу́хай
віславу́хае
віславу́хага віславу́хіх
Д. віславу́хаму віславу́хай віславу́хаму віславу́хім
В. віславу́хі (неадуш.)
віславу́хага (адуш.)
віславу́хую віславу́хае віславу́хія (неадуш.)
віславу́хіх (адуш.)
Т. віславу́хім віславу́хай
віславу́хаю
віславу́хім віславу́хімі
М. віславу́хім віславу́хай віславу́хім віславу́хіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

віслагу́бы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. віслагу́бы віслагу́бая віслагу́бае віслагу́быя
Р. віслагу́бага віслагу́бай
віслагу́бае
віслагу́бага віслагу́бых
Д. віслагу́баму віслагу́бай віслагу́баму віслагу́бым
В. віслагу́бы (неадуш.)
віслагу́бага (адуш.)
віслагу́бую віслагу́бае віслагу́быя (неадуш.)
віслагу́бых (адуш.)
Т. віслагу́бым віслагу́бай
віслагу́баю
віслагу́бым віслагу́бымі
М. віслагу́бым віслагу́бай віслагу́бым віслагу́бых

Крыніцы: piskunou2012.

віслаза́ды

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. віслаза́ды віслаза́дая віслаза́дае віслаза́дыя
Р. віслаза́дага віслаза́дай
віслаза́дае
віслаза́дага віслаза́дых
Д. віслаза́даму віслаза́дай віслаза́даму віслаза́дым
В. віслаза́ды (неадуш.)
віслаза́дага (адуш.)
віслаза́дую віслаза́дае віслаза́дыя (неадуш.)
віслаза́дых (адуш.)
Т. віслаза́дым віслаза́дай
віслаза́даю
віслаза́дым віслаза́дымі
М. віслаза́дым віслаза́дай віслаза́дым віслаза́дых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.