венесуэ́льскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
венесуэ́льскі |
венесуэ́льская |
венесуэ́льскае |
венесуэ́льскія |
Р. |
венесуэ́льскага |
венесуэ́льскай венесуэ́льскае |
венесуэ́льскага |
венесуэ́льскіх |
Д. |
венесуэ́льскаму |
венесуэ́льскай |
венесуэ́льскаму |
венесуэ́льскім |
В. |
венесуэ́льскі (неадуш.) венесуэ́льскага (адуш.) |
венесуэ́льскую |
венесуэ́льскае |
венесуэ́льскія (неадуш.) венесуэ́льскіх (адуш.) |
Т. |
венесуэ́льскім |
венесуэ́льскай венесуэ́льскаю |
венесуэ́льскім |
венесуэ́льскімі |
М. |
венесуэ́льскім |
венесуэ́льскай |
венесуэ́льскім |
венесуэ́льскіх |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
венецыя́нец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
венецыя́нец |
венецыя́нцы |
Р. |
венецыя́нца |
венецыя́нцаў |
Д. |
венецыя́нцу |
венецыя́нцам |
В. |
венецыя́нца |
венецыя́нцаў |
Т. |
венецыя́нцам |
венецыя́нцамі |
М. |
венецыя́нцу |
венецыя́нцах |
Крыніцы:
nazounik2008,
sbm2012.
венецыя́нка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
венецыя́нка |
венецыя́нкі |
Р. |
венецыя́нкі |
венецыя́нак |
Д. |
венецыя́нцы |
венецыя́нкам |
В. |
венецыя́нку |
венецыя́нак |
Т. |
венецыя́нкай венецыя́нкаю |
венецыя́нкамі |
М. |
венецыя́нцы |
венецыя́нках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
венецыя́нскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
венецыя́нскі |
венецыя́нская |
венецыя́нскае |
венецыя́нскія |
Р. |
венецыя́нскага |
венецыя́нскай венецыя́нскае |
венецыя́нскага |
венецыя́нскіх |
Д. |
венецыя́нскаму |
венецыя́нскай |
венецыя́нскаму |
венецыя́нскім |
В. |
венецыя́нскі (неадуш.) венецыя́нскага (адуш.) |
венецыя́нскую |
венецыя́нскае |
венецыя́нскія (неадуш.) венецыя́нскіх (адуш.) |
Т. |
венецыя́нскім |
венецыя́нскай венецыя́нскаю |
венецыя́нскім |
венецыя́нскімі |
М. |
венецыя́нскім |
венецыя́нскай |
венецыя́нскім |
венецыя́нскіх |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Вензаве́ц
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Вензаве́ц |
Р. |
Вензаўца́ |
Д. |
Вензаўцу́ |
В. |
Вензаве́ц |
Т. |
Вензаўцо́м |
М. |
Вензаўцы́ |
Ве́нзаўшчына
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Ве́нзаўшчына |
Р. |
Ве́нзаўшчыны |
Д. |
Ве́нзаўшчыне |
В. |
Ве́нзаўшчыну |
Т. |
Ве́нзаўшчынай Ве́нзаўшчынаю |
М. |
Ве́нзаўшчыне |
ве́нзелевы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ве́нзелевы |
ве́нзелевая |
ве́нзелевае |
ве́нзелевыя |
Р. |
ве́нзелевага |
ве́нзелевай ве́нзелевае |
ве́нзелевага |
ве́нзелевых |
Д. |
ве́нзелеваму |
ве́нзелевай |
ве́нзелеваму |
ве́нзелевым |
В. |
ве́нзелевы (неадуш.) ве́нзелевага (адуш.) |
ве́нзелевую |
ве́нзелевае |
ве́нзелевыя (неадуш.) ве́нзелевых (адуш.) |
Т. |
ве́нзелевым |
ве́нзелевай ве́нзелеваю |
ве́нзелевым |
ве́нзелевымі |
М. |
ве́нзелевым |
ве́нзелевай |
ве́нзелевым |
ве́нзелевых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ве́нзель
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ве́нзель |
ве́нзелі |
Р. |
ве́нзеля |
ве́нзеляў |
Д. |
ве́нзелю |
ве́нзелям |
В. |
ве́нзель |
ве́нзелі |
Т. |
ве́нзелем |
ве́нзелямі |
М. |
ве́нзелі |
ве́нзелях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.