венецыя́на-турэ́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. венецыя́на-турэ́цкі венецыя́на-турэ́цкая венецыя́на-турэ́цкае венецыя́на-турэ́цкія
Р. венецыя́на-турэ́цкага венецыя́на-турэ́цкай
венецыя́на-турэ́цкае		 венецыя́на-турэ́цкага венецыя́на-турэ́цкіх
Д. венецыя́на-турэ́цкаму венецыя́на-турэ́цкай венецыя́на-турэ́цкаму венецыя́на-турэ́цкім
В. венецыя́на-турэ́цкі (неадуш.)
венецыя́на-турэ́цкага (адуш.)		 венецыя́на-турэ́цкую венецыя́на-турэ́цкае венецыя́на-турэ́цкія (неадуш.)
венецыя́на-турэ́цкіх (адуш.)
Т. венецыя́на-турэ́цкім венецыя́на-турэ́цкай
венецыя́на-турэ́цкаю		 венецыя́на-турэ́цкім венецыя́на-турэ́цкімі
М. венецыя́на-турэ́цкім венецыя́на-турэ́цкай венецыя́на-турэ́цкім венецыя́на-турэ́цкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)