Вензаве́ц

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Вензаве́ц
Р. Вензаўца́
Д. Вензаўцу́
В. Вензаве́ц
Т. Вензаўцо́м
М. Вензаўцы́

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)