Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнортуыэюя’
бвгдеёжзійклмнпрстўфхцчшюя-

Вайці́н

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Вайці́н
Р. Вайціна́
Д. Вайціну́
В. Вайці́н
Т. Вайціно́м
М. Вайціне́

вайця́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. вайця́нне
Р. вайця́ння
Д. вайця́нню
В. вайця́нне
Т. вайця́ннем
М. вайця́нні

Крыніцы: piskunou2012.

Вайцяхі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Вайцяхі́
Р. Вайцяхо́ў
Д. Вайцяха́м
В. Вайцяхі́
Т. Вайцяха́мі
М. Вайцяха́х

Вайцяхо́ва

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Вайцяхо́ва
Р. Вайцяхо́ва
Д. Вайцяхо́ву
В. Вайцяхо́ва
Т. Вайцяхо́вам
М. Вайцяхо́ве

вайця́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. вайця́ю вайця́ем
2-я ас. вайця́еш вайця́еце
3-я ас. вайця́е вайця́юць
Прошлы час
м. вайця́ў вайця́лі
ж. вайця́ла
н. вайця́ла
Загадны лад
2-я ас. вайця́й вайця́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час вайця́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Вайцяшу́ны

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Вайцяшу́ны
Р. Вайцяшу́н
Вайцяшу́наў
Д. Вайцяшу́нам
В. Вайцяшу́ны
Т. Вайцяшу́намі
М. Вайцяшу́нах

Вайцяшы́н

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Вайцяшы́н
Р. Вайцяшына́
Д. Вайцяшыну́
В. Вайцяшы́н
Т. Вайцяшыно́м
М. Вайцяшыне́

Вайшкіло́г

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Вайшкіло́г
Р. Вайшкіло́га
Д. Вайшкіло́гу
В. Вайшкіло́г
Т. Вайшкіло́гам
М. Вайшкіло́гу

Вайшку́ны

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Вайшку́ны
Р. Вайшку́наў
Д. Вайшку́нам
В. Вайшку́ны
Т. Вайшку́намі
М. Вайшку́нах

Вайшні́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Вайшні́
Р. Вайшнё́ў
Д. Вайшня́м
В. Вайшні́
Т. Вайшня́мі
М. Вайшня́х