асімілява́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
асімілю́ю |
асімілю́ем |
2-я ас. |
асімілю́еш |
асімілю́еце |
3-я ас. |
асімілю́е |
асімілю́юць |
Прошлы час |
м. |
асімілява́ў |
асімілява́лі |
ж. |
асімілява́ла |
н. |
асімілява́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
асімілю́й |
асімілю́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
асімілява́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
асіміля́тар
‘той, хто праводзіць асіміляцыю’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
асіміля́тар |
асіміля́тары |
Р. |
асіміля́тара |
асіміля́тараў |
Д. |
асіміля́тару |
асіміля́тарам |
В. |
асіміля́тара |
асіміля́тараў |
Т. |
асіміля́тарам |
асіміля́тарамі |
М. |
асіміля́тару |
асіміля́тарах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsbm1984.
асіміля́тар
‘арганізм або частка арганізма, якая асімілюе пажыўныя рэчывы’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
асіміля́тар |
асіміля́тары |
Р. |
асіміля́тара |
асіміля́тараў |
Д. |
асіміля́тару |
асіміля́тарам |
В. |
асіміля́тар |
асіміля́тары |
Т. |
асіміля́тарам |
асіміля́тарамі |
М. |
асіміля́тары |
асіміля́тарах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsbm1984.
асіміля́тарны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
асіміля́тарны |
асіміля́тарная |
асіміля́тарнае |
асіміля́тарныя |
Р. |
асіміля́тарнага |
асіміля́тарнай асіміля́тарнае |
асіміля́тарнага |
асіміля́тарных |
Д. |
асіміля́тарнаму |
асіміля́тарнай |
асіміля́тарнаму |
асіміля́тарным |
В. |
асіміля́тарны (неадуш.) асіміля́тарнага (адуш.) |
асіміля́тарную |
асіміля́тарнае |
асіміля́тарныя (неадуш.) асіміля́тарных (адуш.) |
Т. |
асіміля́тарным |
асіміля́тарнай асіміля́тарнаю |
асіміля́тарным |
асіміля́тарнымі |
М. |
асіміля́тарным |
асіміля́тарнай |
асіміля́тарным |
асіміля́тарных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
асіміля́тарскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
асіміля́тарскі |
асіміля́тарская |
асіміля́тарскае |
асіміля́тарскія |
Р. |
асіміля́тарскага |
асіміля́тарскай асіміля́тарскае |
асіміля́тарскага |
асіміля́тарскіх |
Д. |
асіміля́тарскаму |
асіміля́тарскай |
асіміля́тарскаму |
асіміля́тарскім |
В. |
асіміля́тарскі (неадуш.) асіміля́тарскага (адуш.) |
асіміля́тарскую |
асіміля́тарскае |
асіміля́тарскія (неадуш.) асіміля́тарскіх (адуш.) |
Т. |
асіміля́тарскім |
асіміля́тарскай асіміля́тарскаю |
асіміля́тарскім |
асіміля́тарскімі |
М. |
асіміля́тарскім |
асіміля́тарскай |
асіміля́тарскім |
асіміля́тарскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
асіміля́тарства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
асіміля́тарства |
Р. |
асіміля́тарства |
Д. |
асіміля́тарству |
В. |
асіміля́тарства |
Т. |
асіміля́тарствам |
М. |
асіміля́тарстве |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
асіміляты́ўна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
асіміляты́ўна |
- |
- |
асіміляты́ўны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
асіміляты́ўны |
асіміляты́ўная |
асіміляты́ўнае |
асіміляты́ўныя |
Р. |
асіміляты́ўнага |
асіміляты́ўнай асіміляты́ўнае |
асіміляты́ўнага |
асіміляты́ўных |
Д. |
асіміляты́ўнаму |
асіміляты́ўнай |
асіміляты́ўнаму |
асіміляты́ўным |
В. |
асіміляты́ўны (неадуш.) асіміляты́ўнага (адуш.) |
асіміляты́ўную |
асіміляты́ўнае |
асіміляты́ўныя (неадуш.) асіміляты́ўных (адуш.) |
Т. |
асіміляты́ўным |
асіміляты́ўнай асіміляты́ўнаю |
асіміляты́ўным |
асіміляты́ўнымі |
М. |
асіміляты́ўным |
асіміляты́ўнай |
асіміляты́ўным |
асіміляты́ўных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
асіміляцы́йны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
асіміляцы́йны |
асіміляцы́йная |
асіміляцы́йнае |
асіміляцы́йныя |
Р. |
асіміляцы́йнага |
асіміляцы́йнай асіміляцы́йнае |
асіміляцы́йнага |
асіміляцы́йных |
Д. |
асіміляцы́йнаму |
асіміляцы́йнай |
асіміляцы́йнаму |
асіміляцы́йным |
В. |
асіміляцы́йны (неадуш.) асіміляцы́йнага (адуш.) |
асіміляцы́йную |
асіміляцы́йнае |
асіміляцы́йныя (неадуш.) асіміляцы́йных (адуш.) |
Т. |
асіміляцы́йным |
асіміляцы́йнай асіміляцы́йнаю |
асіміляцы́йным |
асіміляцы́йнымі |
М. |
асіміляцы́йным |
асіміляцы́йнай |
асіміляцы́йным |
асіміляцы́йных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
асіміля́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
асіміля́цыя |
Р. |
асіміля́цыі |
Д. |
асіміля́цыі |
В. |
асіміля́цыю |
Т. |
асіміля́цыяй асіміля́цыяю |
М. |
асіміля́цыі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.