асіміля́тар
‘той, хто праводзіць асіміляцыю’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| асіміля́тар | асіміля́тары | |
| асіміля́тара | асіміля́тараў | |
| асіміля́тару | асіміля́тарам | |
| асіміля́тара | асіміля́тараў | |
| асіміля́тарам | асіміля́тарамі | |
| асіміля́тару | асіміля́тарах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)