Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-
авеёіклмнопрстуфцыьэя

аста́ркаватасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. аста́ркаватасць
Р. аста́ркаватасці
Д. аста́ркаватасці
В. аста́ркаватасць
Т. аста́ркаватасцю
М. аста́ркаватасці

Іншыя варыянты: астаркава́тасць.

Крыніцы: krapivabr2012.

астаркава́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. астаркава́ты астаркава́тая астаркава́тае астаркава́тыя
Р. астаркава́тага астаркава́тай
астаркава́тае		 астаркава́тага астаркава́тых
Д. астаркава́таму астаркава́тай астаркава́таму астаркава́тым
В. астаркава́ты астаркава́тую астаркава́тае астаркава́тыя
Т. астаркава́тым астаркава́тай
астаркава́таю		 астаркава́тым астаркава́тымі
М. астаркава́тым астаркава́тай астаркава́тым астаркава́тых

Іншыя варыянты: аста́ркаваты.

Крыніцы: sbm2012.

аста́ркаваты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аста́ркаваты аста́ркаватая аста́ркаватае аста́ркаватыя
Р. аста́ркаватага аста́ркаватай
аста́ркаватае		 аста́ркаватага аста́ркаватых
Д. аста́ркаватаму аста́ркаватай аста́ркаватаму аста́ркаватым
В. аста́ркаваты (неадуш.)
аста́ркаватага (адуш.)		 аста́ркаватую аста́ркаватае аста́ркаватыя (неадуш.)
аста́ркаватых (адуш.)
Т. аста́ркаватым аста́ркаватай
аста́ркаватаю		 аста́ркаватым аста́ркаватымі
М. аста́ркаватым аста́ркаватай аста́ркаватым аста́ркаватых

Іншыя варыянты: астаркава́ты.

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

аста́рыць

‘зрабіць каго-небудзь, што-небудзь старым; паслабіць, знішчыць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. аста́ру аста́рым
2-я ас. аста́рыш аста́рыце
3-я ас. аста́рыць аста́раць
Прошлы час
м. аста́рыў аста́рылі
ж. аста́рыла
н. аста́рыла
Загадны лад
2-я ас. аста́р аста́рце
Дзеепрыслоўе
прош. час аста́рыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

астарэ́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. астарэ́лы астарэ́лая астарэ́лае астарэ́лыя
Р. астарэ́лага астарэ́лай
астарэ́лае		 астарэ́лага астарэ́лых
Д. астарэ́ламу астарэ́лай астарэ́ламу астарэ́лым
В. астарэ́лы (неадуш.)
астарэ́лага (адуш.)		 астарэ́лую астарэ́лае астарэ́лыя (неадуш.)
астарэ́лых (адуш.)
Т. астарэ́лым астарэ́лай
астарэ́лаю		 астарэ́лым астарэ́лымі
М. астарэ́лым астарэ́лай астарэ́лым астарэ́лых

Крыніцы: piskunou2012.

астарэ́лы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. астарэ́лы астарэ́лая астарэ́лае астарэ́лыя
Р. астарэ́лага астарэ́лай
астарэ́лае		 астарэ́лага астарэ́лых
Д. астарэ́ламу астарэ́лай астарэ́ламу астарэ́лым
В. астарэ́лы (неадуш.)
астарэ́лага (адуш.)		 астарэ́лую астарэ́лае астарэ́лыя (неадуш.)
астарэ́лых (адуш.)
Т. астарэ́лым астарэ́лай
астарэ́лаю		 астарэ́лым астарэ́лымі
М. астарэ́лым астарэ́лай астарэ́лым астарэ́лых

Крыніцы: piskunou2012.

астарэ́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. астарэ́ю астарэ́ем
2-я ас. астарэ́еш астарэ́еце
3-я ас. астарэ́е астарэ́юць
Прошлы час
м. астарэ́ў астарэ́лі
ж. астарэ́ла
н. астарэ́ла
Загадны лад
2-я ас. астарэ́й астарэ́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час астарэ́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

аста́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. аста́т
Р. аста́ту
Д. аста́ту
В. аста́т
Т. аста́там
М. аста́це

Крыніцы: piskunou2012.

аста́так

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аста́так аста́ткі
Р. аста́тку аста́ткаў
Д. аста́тку аста́ткам
В. аста́так аста́ткі
Т. аста́ткам аста́ткамі
М. аста́тку аста́тках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

аста́ткава

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
аста́ткава - -