аста́рыць

‘зрабіць каго-небудзь, што-небудзь старым; паслабіць, знішчыць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. аста́ру аста́рым
2-я ас. аста́рыш аста́рыце
3-я ас. аста́рыць аста́раць
Прошлы час
м. аста́рыў аста́рылі
ж. аста́рыла
н. аста́рыла
Загадны лад
2-я ас. аста́р аста́рце
Дзеепрыслоўе
прош. час аста́рыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)