апыта́льнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
апыта́льнік |
апыта́льнікі |
| Р. |
апыта́льніка |
апыта́льнікаў |
| Д. |
апыта́льніку |
апыта́льнікам |
| В. |
апыта́льнік |
апыта́льнікі |
| Т. |
апыта́льнікам |
апыта́льнікамі |
| М. |
апыта́льніку |
апыта́льніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
апыта́льніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
апыта́льніца |
апыта́льніцы |
| Р. |
апыта́льніцы |
апыта́льніц |
| Д. |
апыта́льніцы |
апыта́льніцам |
| В. |
апыта́льніцу |
апыта́льніц |
| Т. |
апыта́льніцай
апыта́льніцаю |
апыта́льніцамі |
| М. |
апыта́льніцы |
апыта́льніцах |
Крыніцы:
piskunou2012.
апыта́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
апыта́льны |
апыта́льная |
апыта́льнае |
апыта́льныя |
| Р. |
апыта́льнага |
апыта́льнай
апыта́льнае |
апыта́льнага |
апыта́льных |
| Д. |
апыта́льнаму |
апыта́льнай |
апыта́льнаму |
апыта́льным |
| В. |
апыта́льны (неадуш.)
апыта́льнага (адуш.) |
апыта́льную |
апыта́льнае |
апыта́льныя (неадуш.)
апыта́льных (адуш.) |
| Т. |
апыта́льным |
апыта́льнай
апыта́льнаю |
апыта́льным |
апыта́льнымі |
| М. |
апыта́льным |
апыта́льнай |
апыта́льным |
апыта́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
апыта́нка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
апыта́нка |
апыта́нкі |
| Р. |
апыта́нкі |
апыта́нак |
| Д. |
апыта́нцы |
апыта́нкам |
| В. |
апыта́нку |
апыта́нкі |
| Т. |
апыта́нкай
апыта́нкаю |
апыта́нкамі |
| М. |
апыта́нцы |
апыта́нках |
Крыніцы:
piskunou2012.
апыта́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
апыта́нне |
апыта́нні |
| Р. |
апыта́ння |
апыта́нняў |
| Д. |
апыта́нню |
апыта́нням |
| В. |
апыта́нне |
апыта́нні |
| Т. |
апыта́ннем |
апыта́ннямі |
| М. |
апыта́нні |
апыта́ннях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
апыта́ннік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
апыта́ннік |
апыта́ннікі |
| Р. |
апыта́нніка |
апыта́ннікаў |
| Д. |
апыта́нніку |
апыта́ннікам |
| В. |
апыта́ннік |
апыта́ннікі |
| Т. |
апыта́ннікам |
апыта́ннікамі |
| М. |
апыта́нніку |
апыта́нніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
апыта́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
апыта́ны |
апыта́ная |
апыта́нае |
апыта́ныя |
| Р. |
апыта́нага |
апыта́най
апыта́нае |
апыта́нага |
апыта́ных |
| Д. |
апыта́наму |
апыта́най |
апыта́наму |
апыта́ным |
| В. |
апыта́ны (неадуш.)
апыта́нага (адуш.) |
апыта́ную |
апыта́нае |
апыта́ныя (неадуш.)
апыта́ных (адуш.) |
| Т. |
апыта́ным |
апыта́най
апыта́наю |
апыта́ным |
апыта́нымі |
| М. |
апыта́ным |
апыта́най |
апыта́ным |
апыта́ных |
Кароткая форма: апыта́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
апыта́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
апыта́ецца |
апыта́юцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
апыта́ўся |
апыта́ліся |
| ж. |
апыта́лася |
| н. |
апыта́лася |
Крыніцы:
piskunou2012.