абязві́ньваць
‘апраўдваць каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
абязві́ньваю |
абязві́ньваем |
2-я ас. |
абязві́ньваеш |
абязві́ньваеце |
3-я ас. |
абязві́ньвае |
абязві́ньваюць |
Прошлы час |
м. |
абязві́ньваў |
абязві́ньвалі |
ж. |
абязві́ньвала |
н. |
абязві́ньвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
абязві́ньвай |
абязві́ньвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
абязві́ньваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
абязво́джанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
абязво́джанне |
Р. |
абязво́джання |
Д. |
абязво́джанню |
В. |
абязво́джанне |
Т. |
абязво́джаннем |
М. |
абязво́джанні |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
абязво́джаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
абязво́джаны |
абязво́джаная |
абязво́джанае |
абязво́джаныя |
Р. |
абязво́джанага |
абязво́джанай абязво́джанае |
абязво́джанага |
абязво́джаных |
Д. |
абязво́джанаму |
абязво́джанай |
абязво́джанаму |
абязво́джаным |
В. |
абязво́джаны (неадуш.) абязво́джанага (адуш.) |
абязво́джаную |
абязво́джанае |
абязво́джаныя (неадуш.) абязво́джаных (адуш.) |
Т. |
абязво́джаным |
абязво́джанай абязво́джанаю |
абязво́джаным |
абязво́джанымі |
М. |
абязво́джаным |
абязво́джанай |
абязво́джаным |
абязво́джаных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
абязво́джаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
абязво́джаны |
абязво́джаная |
абязво́джанае |
абязво́джаныя |
Р. |
абязво́джанага |
абязво́джанай абязво́джанае |
абязво́джанага |
абязво́джаных |
Д. |
абязво́джанаму |
абязво́джанай |
абязво́джанаму |
абязво́джаным |
В. |
абязво́джаны (неадуш.) абязво́джанага (адуш.) |
абязво́джаную |
абязво́джанае |
абязво́джаныя (неадуш.) абязво́джаных (адуш.) |
Т. |
абязво́джаным |
абязво́джанай абязво́джанаю |
абязво́джаным |
абязво́джанымі |
М. |
абязво́джаным |
абязво́джанай |
абязво́джаным |
абязво́джаных |
Кароткая форма: абязво́джана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
абязво́джвальнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
абязво́джвальнік |
абязво́джвальнікі |
Р. |
абязво́джвальніка |
абязво́джвальнікаў |
Д. |
абязво́джвальніку |
абязво́джвальнікам |
В. |
абязво́джвальнік |
абязво́джвальнікі |
Т. |
абязво́джвальнікам |
абязво́джвальнікамі |
М. |
абязво́джвальніку |
абязво́джвальніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
абязво́джванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
абязво́джванне |
Р. |
абязво́джвання |
Д. |
абязво́джванню |
В. |
абязво́джванне |
Т. |
абязво́джваннем |
М. |
абязво́джванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абязво́джвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
абязво́джваецца |
абязво́джваюцца |
Прошлы час |
м. |
абязво́джваўся |
абязво́джваліся |
ж. |
абязво́джвалася |
н. |
абязво́джвалася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
абязво́джваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
абязво́джваю |
абязво́джваем |
2-я ас. |
абязво́джваеш |
абязво́джваеце |
3-я ас. |
абязво́джвае |
абязво́джваюць |
Прошлы час |
м. |
абязво́джваў |
абязво́джвалі |
ж. |
абязво́джвала |
н. |
абязво́джвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
абязво́джвай |
абязво́джвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
абязво́джваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абязво́дзець
дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
абязво́дзее |
абязво́дзеюць |
Прошлы час |
м. |
абязво́дзеў |
абязво́дзелі |
ж. |
абязво́дзела |
н. |
абязво́дзела |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
абязво́дзеўшы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.