Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-
абвгдеёжзіклмнопрстуфхцчшыэюя’

абра́жаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абра́жаны абра́жаная абра́жанае абра́жаныя
Р. абра́жанага абра́жанай
абра́жанае		 абра́жанага абра́жаных
Д. абра́жанаму абра́жанай абра́жанаму абра́жаным
В. абра́жаны (неадуш.)
абра́жанага (адуш.)		 абра́жаную абра́жанае абра́жаныя (неадуш.)
абра́жаных (адуш.)
Т. абра́жаным абра́жанай
абра́жанаю		 абра́жаным абра́жанымі
М. абра́жаным абра́жанай абра́жаным абра́жаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

абра́жаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абра́жаны абра́жаная абра́жанае абра́жаныя
Р. абра́жанага абра́жанай
абра́жанае		 абра́жанага абра́жаных
Д. абра́жанаму абра́жанай абра́жанаму абра́жаным
В. абра́жаны (неадуш.)
абра́жанага (адуш.)		 абра́жаную абра́жанае абра́жаныя (неадуш.)
абра́жаных (адуш.)
Т. абра́жаным абра́жанай
абра́жанаю		 абра́жаным абра́жанымі
М. абра́жаным абра́жанай абра́жаным абра́жаных

Кароткая форма: абра́жана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

абража́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. абража́юся абража́емся
2-я ас. абража́ешся абража́ецеся
3-я ас. абража́ецца абража́юцца
Прошлы час
м. абража́ўся абража́ліся
ж. абража́лася
н. абража́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абража́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. абража́ю абража́ем
2-я ас. абража́еш абража́еце
3-я ас. абража́е абража́юць
Прошлы час
м. абража́ў абража́лі
ж. абража́ла
н. абража́ла
Загадны лад
2-я ас. абража́й абража́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час абража́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абра́з

‘вобраз’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. абра́з абразы́
Р. абраза́ абразо́ў
Д. абразу́ абраза́м
В. абра́з абразы́
Т. абразо́м абраза́мі
М. абразе́ абраза́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

абра́з

‘ікона’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. абра́з абразы́
Р. абраза́ абразо́ў
Д. абразу́ абраза́м
В. абра́з абразы́
Т. абразо́м абраза́мі
М. абразе́ абраза́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

абра́з

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
абра́з - -

Крыніцы: piskunou2012.

абра́за

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. абра́за абра́зы
Р. абра́зы абра́з
Д. абра́зе абра́зам
В. абра́зу абра́зы
Т. абра́зай
абра́заю		 абра́замі
М. абра́зе абра́зах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абраза́льнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. абраза́льнік абраза́льнікі
Р. абраза́льніка абраза́льнікаў
Д. абраза́льніку абраза́льнікам
В. абраза́льнік абраза́льнікі
Т. абраза́льнікам абраза́льнікамі
М. абраза́льніку абраза́льніках

Крыніцы: piskunou2012.

абраза́льшчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. абраза́льшчык абраза́льшчыкі
Р. абраза́льшчыка абраза́льшчыкаў
Д. абраза́льшчыку абраза́льшчыкам
В. абраза́льшчыка абраза́льшчыкаў
Т. абраза́льшчыкам абраза́льшчыкамі
М. абраза́льшчыку абраза́льшчыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.