Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

абы-ко́лькі

займеннік, няпэўны, безасабовы

мн.
-
Н. абы-ко́лькі
Р. абы-ко́лькіх
Д. абы-ко́лькім
В. абы-ко́лькіх
абы-ко́лькі
Т. абы-ко́лькімі
М. абы-ко́лькіх

Крыніцы: piskunou2012.

абы-куды́

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
абы-куды́ - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абы-то́лькі

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
абы-то́лькі - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

абы-хто́

займеннік, няпэўны, безасабовы

адз.
-
Н. абы-хто́
Р. абы-каго́
Д. абы-каму́
В. абы-каго́
Т. абы-кі́м
М. абы-кі́м

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абы-чы́й

займеннік, няпэўны, безасабовы

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абы-чы́й абы-чыя́ абы-чыё абы-чые́
Р. абы-чыйго́ абы-чыёй абы-чыйго́ абы-чыі́х
Д. абы-чыйму́ абы-чыёй абы-чыйму́ абы-чыі́м
В. абы-чыйго́ (адуш.)
абы-чы́й (неадуш.)
абы-чыю́ абы-чыё абы-чыі́х
абы-чые́
Т. абы-чыі́м абы-чыёй
абы-чыёю
абы-чыі́м абы-чыі́мі
М. абы-чыі́м абы-чыёй абы-чыі́м абы-чыі́х

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абы-што́

займеннік, няпэўны, безасабовы

адз.
-
Н. абы-што́
Р. абы-чаго́
Д. абы-чаму́
В. абы-што́
Т. абы-чы́м
М. абы-чы́м

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абы-я́к

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
абы-я́к - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абы-які́

займеннік, няпэўны, безасабовы

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абы-які́ абы-яка́я абы-яко́е абы-які́я
Р. абы-яко́га абы-яко́й
абы-яко́е
абы-яко́га абы-які́х
Д. абы-яко́му абы-яко́й абы-яко́му абы-які́м
В. абы-яко́га (адуш.)
абы-які́ (неадуш.)
абы-яку́ю абы-яко́е абы-які́х
абы-які́я
Т. абы-які́м абы-яко́й
абы-яко́ю
абы-які́м абы-які́мі
М. абы-які́м абы-яко́й абы-які́м абы-які́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абэ́лтус

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. абэ́лтус абэ́лтусы
Р. абэ́лтуса абэ́лтусаў
Д. абэ́лтусу абэ́лтусам
В. абэ́лтуса абэ́лтусаў
Т. абэ́лтусам абэ́лтусамі
М. абэ́лтусе абэ́лтусах

Крыніцы: piskunou2012.

абэ́лтух

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. абэ́лтух абэ́лтухі
Р. абэ́лтуха абэ́лтухаў
Д. абэ́лтуху абэ́лтухам
В. абэ́лтуха абэ́лтухаў
Т. абэ́лтухам абэ́лтухамі
М. абэ́лтуху абэ́лтухах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, tsbm1984.