суднарады́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
суднарады́ст |
суднарады́сты |
| Р. |
суднарады́ста |
суднарады́стаў |
| Д. |
суднарады́сту |
суднарады́стам |
| В. |
суднарады́ста |
суднарады́стаў |
| Т. |
суднарады́стам |
суднарады́стамі |
| М. |
суднарады́сце |
суднарады́стах |
Крыніцы:
sbm2012.
суднарамо́нт
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
суднарамо́нт |
| Р. |
суднарамо́нту |
| Д. |
суднарамо́нту |
| В. |
суднарамо́нт |
| Т. |
суднарамо́нтам |
| М. |
суднарамо́нце |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
суднарамо́нтны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
суднарамо́нтны |
суднарамо́нтная |
суднарамо́нтнае |
суднарамо́нтныя |
| Р. |
суднарамо́нтнага |
суднарамо́нтнай суднарамо́нтнае |
суднарамо́нтнага |
суднарамо́нтных |
| Д. |
суднарамо́нтнаму |
суднарамо́нтнай |
суднарамо́нтнаму |
суднарамо́нтным |
| В. |
суднарамо́нтны (неадуш.) суднарамо́нтнага (адуш.) |
суднарамо́нтную |
суднарамо́нтнае |
суднарамо́нтныя (неадуш.) суднарамо́нтных (адуш.) |
| Т. |
суднарамо́нтным |
суднарамо́нтнай суднарамо́нтнаю |
суднарамо́нтным |
суднарамо́нтнымі |
| М. |
суднарамо́нтным |
суднарамо́нтнай |
суднарамо́нтным |
суднарамо́нтных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
суднаўлада́льнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
суднаўлада́льнік |
суднаўлада́льнікі |
| Р. |
суднаўлада́льніка |
суднаўлада́льнікаў |
| Д. |
суднаўлада́льніку |
суднаўлада́льнікам |
| В. |
суднаўлада́льніка |
суднаўлада́льнікаў |
| Т. |
суднаўлада́льнікам |
суднаўлада́льнікамі |
| М. |
суднаўлада́льніку |
суднаўлада́льніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
суднаўлада́льніцкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
суднаўлада́льніцкі |
суднаўлада́льніцкая |
суднаўлада́льніцкае |
суднаўлада́льніцкія |
| Р. |
суднаўлада́льніцкага |
суднаўлада́льніцкай суднаўлада́льніцкае |
суднаўлада́льніцкага |
суднаўлада́льніцкіх |
| Д. |
суднаўлада́льніцкаму |
суднаўлада́льніцкай |
суднаўлада́льніцкаму |
суднаўлада́льніцкім |
| В. |
суднаўлада́льніцкі (неадуш.) суднаўлада́льніцкага (адуш.) |
суднаўлада́льніцкую |
суднаўлада́льніцкае |
суднаўлада́льніцкія (неадуш.) суднаўлада́льніцкіх (адуш.) |
| Т. |
суднаўлада́льніцкім |
суднаўлада́льніцкай суднаўлада́льніцкаю |
суднаўлада́льніцкім |
суднаўлада́льніцкімі |
| М. |
суднаўлада́льніцкім |
суднаўлада́льніцкай |
суднаўлада́льніцкім |
суднаўлада́льніцкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
суднаўла́снік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
суднаўла́снік |
суднаўла́снікі |
| Р. |
суднаўла́сніка |
суднаўла́снікаў |
| Д. |
суднаўла́сніку |
суднаўла́снікам |
| В. |
суднаўла́сніка |
суднаўла́снікаў |
| Т. |
суднаўла́снікам |
суднаўла́снікамі |
| М. |
суднаўла́сніку |
суднаўла́сніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
суднаўла́сніцкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
суднаўла́сніцкі |
суднаўла́сніцкая |
суднаўла́сніцкае |
суднаўла́сніцкія |
| Р. |
суднаўла́сніцкага |
суднаўла́сніцкай суднаўла́сніцкае |
суднаўла́сніцкага |
суднаўла́сніцкіх |
| Д. |
суднаўла́сніцкаму |
суднаўла́сніцкай |
суднаўла́сніцкаму |
суднаўла́сніцкім |
| В. |
суднаўла́сніцкі (неадуш.) суднаўла́сніцкага (адуш.) |
суднаўла́сніцкую |
суднаўла́сніцкае |
суднаўла́сніцкія (неадуш.) суднаўла́сніцкіх (адуш.) |
| Т. |
суднаўла́сніцкім |
суднаўла́сніцкай суднаўла́сніцкаю |
суднаўла́сніцкім |
суднаўла́сніцкімі |
| М. |
суднаўла́сніцкім |
суднаўла́сніцкай |
суднаўла́сніцкім |
суднаўла́сніцкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
суднахо́днасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
суднахо́днасць |
| Р. |
суднахо́днасці |
| Д. |
суднахо́днасці |
| В. |
суднахо́днасць |
| Т. |
суднахо́днасцю |
| М. |
суднахо́днасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
суднахо́дны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
суднахо́дны |
суднахо́дная |
суднахо́днае |
суднахо́дныя |
| Р. |
суднахо́днага |
суднахо́днай суднахо́днае |
суднахо́днага |
суднахо́дных |
| Д. |
суднахо́днаму |
суднахо́днай |
суднахо́днаму |
суднахо́дным |
| В. |
суднахо́дны (неадуш.) суднахо́днага (адуш.) |
суднахо́дную |
суднахо́днае |
суднахо́дныя (неадуш.) суднахо́дных (адуш.) |
| Т. |
суднахо́дным |
суднахо́днай суднахо́днаю |
суднахо́дным |
суднахо́днымі |
| М. |
суднахо́дным |
суднахо́днай |
суднахо́дным |
суднахо́дных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
суднахо́дства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
суднахо́дства |
| Р. |
суднахо́дства |
| Д. |
суднахо́дству |
| В. |
суднахо́дства |
| Т. |
суднахо́дствам |
| М. |
суднахо́дстве |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.