Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

раскапа́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
	адз.	мн.
1-я ас.	раскапа́ю	раскапа́ем
2-я ас.	раскапа́еш	раскапа́еце
3-я ас.	раскапа́е	раскапа́юць
Прошлы час
м.	раскапа́ў	раскапа́лі
ж.	раскапа́ла
н.	раскапа́ла
Загадны лад
2-я ас.	раскапа́й	раскапа́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час	раскапа́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

раскапры́зіцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
	адз.	мн.
1-я ас.	раскапры́жуся	раскапры́зімся
2-я ас.	раскапры́зішся	раскапры́зіцеся
3-я ас.	раскапры́зіцца	раскапры́зяцца
Прошлы час
м.	раскапры́зіўся	раскапры́зіліся
ж.	раскапры́зілася
н.	раскапры́зілася
Загадны лад
2-я ас.	раскапры́зься	раскапры́зьцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час	раскапры́зіўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

раскапу́сціцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
	адз.	мн.
1-я ас.	раскапу́шчуся	раскапу́сцімся
2-я ас.	раскапу́сцішся	раскапу́сціцеся
3-я ас.	раскапу́сціцца	раскапу́сцяцца
Прошлы час
м.	раскапу́сціўся	раскапу́сціліся
ж.	раскапу́сцілася
н.	раскапу́сцілася
Загадны лад
2-я ас.	раскапу́сціся	раскапу́сціцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час	раскапу́сціўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

раскапушы́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
	адз.	мн.
1-я ас.	раскапушу́ся	раскапушы́мся
2-я ас.	раскапушы́шся	раскапушыце́ся
3-я ас.	раскапушы́цца	раскапуша́цца
Прошлы час
м.	раскапушы́ўся	раскапушы́ліся
ж.	раскапушы́лася
н.	раскапушы́лася
Загадны лад
2-я ас.	раскапушы́ся	раскапушы́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час	раскапушы́ўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

раскара́ка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.	мн.
Н.	раскара́ка	раскара́кі
Р.	раскара́кі	раскара́к
Д.	раскара́цы	раскара́кам
В.	раскара́ку	раскара́к
Т.	раскара́кай раскара́каю	раскара́камі
М.	раскара́цы	раскара́ках

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

раскара́ка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

	адз.	мн.
Н.	раскара́ка	раскара́кі
Р.	раскара́кі	раскара́к
Д.	раскара́ку	раскара́кам
В.	раскара́ку	раскара́к
Т.	раскара́кам	раскара́камі
М.	раскара́ку	раскара́ках

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

раскара́цісты

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	раскара́цісты	раскара́цістая	раскара́цістае	раскара́цістыя
Р.	раскара́цістага	раскара́цістай раскара́цістае	раскара́цістага	раскара́цістых
Д.	раскара́цістаму	раскара́цістай	раскара́цістаму	раскара́цістым
В.	раскара́цісты (неадуш.) раскара́цістага (адуш.)	раскара́цістую	раскара́цістае	раскара́цістыя (неадуш.) раскара́цістых (адуш.)
Т.	раскара́цістым	раскара́цістай раскара́цістаю	раскара́цістым	раскара́цістымі
М.	раскара́цістым	раскара́цістай	раскара́цістым	раскара́цістых

Крыніцы: piskunou2012.

раскара́чаны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	раскара́чаны	раскара́чаная	раскара́чанае	раскара́чаныя
Р.	раскара́чанага	раскара́чанай раскара́чанае	раскара́чанага	раскара́чаных
Д.	раскара́чанаму	раскара́чанай	раскара́чанаму	раскара́чаным
В.	раскара́чаны (неадуш.) раскара́чанага (адуш.)	раскара́чаную	раскара́чанае	раскара́чаныя (неадуш.) раскара́чаных (адуш.)
Т.	раскара́чаным	раскара́чанай раскара́чанаю	раскара́чаным	раскара́чанымі
М.	раскара́чаным	раскара́чанай	раскара́чаным	раскара́чаных

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

раскара́чаны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	раскара́чаны	раскара́чаная	раскара́чанае	раскара́чаныя
Р.	раскара́чанага	раскара́чанай раскара́чанае	раскара́чанага	раскара́чаных
Д.	раскара́чанаму	раскара́чанай	раскара́чанаму	раскара́чаным
В.	раскара́чаны (неадуш.) раскара́чанага (адуш.)	раскара́чаную	раскара́чанае	раскара́чаныя (неадуш.) раскара́чаных (адуш.)
Т.	раскара́чаным	раскара́чанай раскара́чанаю	раскара́чаным	раскара́чанымі
М.	раскара́чаным	раскара́чанай	раскара́чаным	раскара́чаных

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

раскара́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	раскара́чаны	раскара́чаная	раскара́чанае	раскара́чаныя
Р.	раскара́чанага	раскара́чанай раскара́чанае	раскара́чанага	раскара́чаных
Д.	раскара́чанаму	раскара́чанай	раскара́чанаму	раскара́чаным
В.	раскара́чаны (неадуш.) раскара́чанага (адуш.)	раскара́чаную	раскара́чанае	раскара́чаныя (неадуш.) раскара́чаных (адуш.)
Т.	раскара́чаным	раскара́чанай раскара́чанаю	раскара́чаным	раскара́чанымі
М.	раскара́чаным	раскара́чанай	раскара́чаным	раскара́чаных

Кароткая форма: раскара́чана.

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Verbum

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)