раскара́ка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. раскара́ка раскара́кі
Р. раскара́кі раскара́к
Д. раскара́ку раскара́кам
В. раскара́ку раскара́к
Т. раскара́кам раскара́камі
М. раскара́ку раскара́ках

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)