раскара́ка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| раскара́ка | раскара́кі | |
| раскара́кі | раскара́к | |
| раскара́цы | раскара́кам | |
| раскара́ку | раскара́к | |
| раскара́кай раскара́каю |
раскара́камі | |
| раскара́цы | раскара́ках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)