Verbum

анлайнавы слоўнік

абыка́ць

‘прывыкаць’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

абы́кла

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
абы́кла	-	-

Крыніцы: piskunou2012.

абы́класць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

абы́клы

прыметнік, якасны

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

абы́кнуць

‘прывыкнуць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

абылга́ны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	абылга́ны	абылга́ная	абылга́нае	абылга́ныя
Р.	абылга́нага	абылга́най абылга́нае	абылга́нага	абылга́ных
Д.	абылга́наму	абылга́най	абылга́наму	абылга́ным
В.	абылга́ны (неадуш.) абылга́нага (адуш.)	абылга́ную	абылга́нае	абылга́ныя (неадуш.) абылга́ных (адуш.)
Т.	абылга́ным	абылга́най абылга́наю	абылга́ным	абылга́нымі
М.	абылга́ным	абылга́най	абылга́ным	абылга́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

абылга́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	абылга́ны	абылга́ная	абылга́нае	абылга́ныя
Р.	абылга́нага	абылга́най абылга́нае	абылга́нага	абылга́ных
Д.	абылга́наму	абылга́най	абылга́наму	абылга́ным
В.	абылга́ны (неадуш.) абылга́нага (адуш.)	абылга́ную	абылга́нае	абылга́ныя (неадуш.) абылга́ных (адуш.)
Т.	абылга́ным	абылга́най абылга́наю	абылга́ным	абылга́нымі
М.	абылга́ным	абылга́най	абылга́ным	абылга́ных

Кароткая форма: абылга́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

абылга́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абы́леб

злучнік, падпарадкавальны

Крыніцы: piskunou2012.

абыма́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.