абыва́цель
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
абыва́цель |
абыва́целі |
| Р. |
абыва́целя |
абыва́целяў |
| Д. |
абыва́целю |
абыва́целям |
| В. |
абыва́целя |
абыва́целяў |
| Т. |
абыва́целем |
абыва́целямі |
| М. |
абыва́целю |
абыва́целях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абыва́целька
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
абыва́целька |
абыва́целькі |
| Р. |
абыва́целькі |
абыва́целек |
| Д. |
абыва́цельцы |
абыва́целькам |
| В. |
абыва́цельку |
абыва́целек |
| Т. |
абыва́целькай абыва́целькаю |
абыва́целькамі |
| М. |
абыва́цельцы |
абыва́цельках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абыва́цельскі
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абыва́цельскі |
абыва́цельская |
абыва́цельскае |
абыва́цельскія |
| Р. |
абыва́цельскага |
абыва́цельскай абыва́цельскае |
абыва́цельскага |
абыва́цельскіх |
| Д. |
абыва́цельскаму |
абыва́цельскай |
абыва́цельскаму |
абыва́цельскім |
| В. |
абыва́цельскі (неадуш.) абыва́цельскага (адуш.) |
абыва́цельскую |
абыва́цельскае |
абыва́цельскія (неадуш.) абыва́цельскіх (адуш.) |
| Т. |
абыва́цельскім |
абыва́цельскай абыва́цельскаю |
абыва́цельскім |
абыва́цельскімі |
| М. |
абыва́цельскім |
абыва́цельскай |
абыва́цельскім |
абыва́цельскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абыва́цельскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абыва́цельскі |
абыва́цельская |
абыва́цельскае |
абыва́цельскія |
| Р. |
абыва́цельскага |
абыва́цельскай абыва́цельскае |
абыва́цельскага |
абыва́цельскіх |
| Д. |
абыва́цельскаму |
абыва́цельскай |
абыва́цельскаму |
абыва́цельскім |
| В. |
абыва́цельскі (неадуш.) абыва́цельскага (адуш.) |
абыва́цельскую |
абыва́цельскае |
абыва́цельскія (неадуш.) абыва́цельскіх (адуш.) |
| Т. |
абыва́цельскім |
абыва́цельскай абыва́цельскаю |
абыва́цельскім |
абыва́цельскімі |
| М. |
абыва́цельскім |
абыва́цельскай |
абыва́цельскім |
абыва́цельскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абыва́цельшчына
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
абыва́цельшчына |
| Р. |
абыва́цельшчыны |
| Д. |
абыва́цельшчыне |
| В. |
абыва́цельшчыну |
| Т. |
абыва́цельшчынай абыва́цельшчынаю |
| М. |
абыва́цельшчыне |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абыва́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абыва́юся |
абыва́емся |
| 2-я ас. |
абыва́ешся |
абыва́ецеся |
| 3-я ас. |
абыва́ецца |
абыва́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
абыва́ўся |
абыва́ліся |
| ж. |
абыва́лася |
| н. |
абыва́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
абыва́йся |
абыва́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
абыва́ючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
абы́граны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абы́граны |
абы́граная |
абы́гранае |
абы́граныя |
| Р. |
абы́гранага |
абы́гранай абы́гранае |
абы́гранага |
абы́граных |
| Д. |
абы́гранаму |
абы́гранай |
абы́гранаму |
абы́граным |
| В. |
абы́граны абы́гранага |
абы́граную |
абы́гранае |
абы́граныя абы́граных |
| Т. |
абы́граным |
абы́гранай абы́гранаю |
абы́граным |
абы́гранымі |
| М. |
абы́граным |
абы́гранай |
абы́граным |
абы́граных |
Крыніцы:
dzsl2007,
sbm2012.
абыгра́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абыгра́ны |
абыгра́ная |
абыгра́нае |
абыгра́ныя |
| Р. |
абыгра́нага |
абыгра́най абыгра́нае |
абыгра́нага |
абыгра́ных |
| Д. |
абыгра́наму |
абыгра́най |
абыгра́наму |
абыгра́ным |
| В. |
абыгра́ны абыгра́нага |
абыгра́ную |
абыгра́нае |
абыгра́ныя |
| Т. |
абыгра́ным |
абыгра́най абыгра́наю |
абыгра́ным |
абыгра́нымі |
| М. |
абыгра́ным |
абыгра́най |
абыгра́ным |
абыгра́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012,
tsbm1984.