Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

вілаво́дства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. вілаво́дства
Р. вілаво́дства
Д. вілаво́дству
В. вілаво́дства
Т. вілаво́дствам
М. вілаво́дстве

Крыніцы: piskunou2012.

ві́лавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ві́лавы ві́лавая ві́лавае ві́лавыя
Р. ві́лавага ві́лавай
ві́лавае
ві́лавага ві́лавых
Д. ві́лаваму ві́лавай ві́лаваму ві́лавым
В. ві́лавы
ві́лавага
ві́лавую ві́лавае ві́лавыя
ві́лавых
Т. ві́лавым ві́лавай
ві́лаваю
ві́лавым ві́лавымі
М. ві́лавым ві́лавай ві́лавым ві́лавых

Крыніцы: tsblm1996.

вілае́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вілае́т вілае́ты
Р. вілае́та вілае́таў
Д. вілае́ту вілае́там
В. вілае́т вілае́ты
Т. вілае́там вілае́тамі
М. вілае́це вілае́тах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

вілане́ла

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. вілане́ла вілане́лы
Р. вілане́лы вілане́л
Д. вілане́ле вілане́лам
В. вілане́лу вілане́лы
Т. вілане́лай
вілане́лаю
вілане́ламі
М. вілане́ле вілане́лах

Крыніцы: piskunou2012.

вілападо́бна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
вілападо́бна - -

вілападо́бны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вілападо́бны вілападо́бная вілападо́бнае вілападо́бныя
Р. вілападо́бнага вілападо́бнай
вілападо́бнае
вілападо́бнага вілападо́бных
Д. вілападо́бнаму вілападо́бнай вілападо́бнаму вілападо́бным
В. вілападо́бны (неадуш.)
вілападо́бнага (адуш.)
вілападо́бную вілападо́бнае вілападо́бныя (неадуш.)
вілападо́бных (адуш.)
Т. вілападо́бным вілападо́бнай
вілападо́бнаю
вілападо́бным вілападо́бнымі
М. вілападо́бным вілападо́бнай вілападо́бным вілападо́бных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

віларо́г

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. віларо́г віларо́гі
Р. віларо́га віларо́гаў
Д. віларо́гу віларо́гам
В. віларо́га віларо́гаў
Т. віларо́гам віларо́гамі
М. віларо́гу віларо́гах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

вілахво́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вілахво́ст вілахво́сты
Р. вілахво́ста вілахво́стаў
Д. вілахво́сту вілахво́стам
В. вілахво́ста вілахво́стаў
Т. вілахво́стам вілахво́стамі
М. вілахво́сце вілахво́стах

Крыніцы: piskunou2012.

вілахво́стка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. вілахво́стка вілахво́сткі
Р. вілахво́сткі вілахво́стак
Д. вілахво́стцы вілахво́сткам
В. вілахво́стку вілахво́стак
Т. вілахво́сткай
вілахво́сткаю
вілахво́сткамі
М. вілахво́стцы вілахво́стках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

вілахво́сты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вілахво́сты вілахво́стая вілахво́стае вілахво́стыя
Р. вілахво́стага вілахво́стай
вілахво́стае
вілахво́стага вілахво́стых
Д. вілахво́стаму вілахво́стай вілахво́стаму вілахво́стым
В. вілахво́сты (неадуш.)
вілахво́стага (адуш.)
вілахво́стую вілахво́стае вілахво́стыя (неадуш.)
вілахво́стых (адуш.)
Т. вілахво́стым вілахво́стай
вілахво́стаю
вілахво́стым вілахво́стымі
М. вілахво́стым вілахво́стай вілахво́стым вілахво́стых

Крыніцы: piskunou2012.