Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнортуыэюя’
бгдежзйклнпрстхцчшя

Верайцы́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Верайцы́
Р. Верайцо́ў
Д. Верайца́м
В. Верайцы́
Т. Верайца́мі
М. Верайца́х

верало́мна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
верало́мна верало́мней -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

верало́мнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. верало́мнасць
Р. верало́мнасці
Д. верало́мнасці
В. верало́мнасць
Т. верало́мнасцю
М. верало́мнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

верало́мны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. верало́мны верало́мная верало́мнае верало́мныя
Р. верало́мнага верало́мнай
верало́мнае		 верало́мнага верало́мных
Д. верало́мнаму верало́мнай верало́мнаму верало́мным
В. верало́мны (неадуш.)
верало́мнага (адуш.)		 верало́мную верало́мнае верало́мныя (неадуш.)
верало́мных (адуш.)
Т. верало́мным верало́мнай
верало́мнаю		 верало́мным верало́мнымі
М. верало́мным верало́мнай верало́мным верало́мных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

верало́мства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. верало́мства
Р. верало́мства
Д. верало́мству
В. верало́мства
Т. верало́мствам
М. верало́мстве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Вераме́ева

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Вераме́ева
Р. Вераме́ева
Д. Вераме́еву
В. Вераме́ева
Т. Вераме́евам
М. Вераме́еве

Вераме́еўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Вераме́еўка
Р. Вераме́еўкі
Д. Вераме́еўцы
В. Вераме́еўку
Т. Вераме́еўкай
Вераме́еўкаю
М. Вераме́еўцы

Вераме́йкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Вераме́йкі
Р. Вераме́ек
Вераме́йкаў
Д. Вераме́йкам
В. Вераме́йкі
Т. Вераме́йкамі
М. Вераме́йках

вераме́йскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вераме́йскі вераме́йская вераме́йскае вераме́йскія
Р. вераме́йскага вераме́йскай
вераме́йскае		 вераме́йскага вераме́йскіх
Д. вераме́йскаму вераме́йскай вераме́йскаму вераме́йскім
В. вераме́йскі (неадуш.)
вераме́йскага (адуш.)		 вераме́йскую вераме́йскае вераме́йскія (неадуш.)
вераме́йскіх (адуш.)
Т. вераме́йскім вераме́йскай
вераме́йскаю		 вераме́йскім вераме́йскімі
М. вераме́йскім вераме́йскай вераме́йскім вераме́йскіх

Крыніцы: piskunou2012.

верана́л

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. верана́л
Р. верана́лу
Д. верана́лу
В. верана́л
Т. верана́лам
М. верана́ле

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.