Вераме́еўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Вераме́еўка
Р. Вераме́еўкі
Д. Вераме́еўцы
В. Вераме́еўку
Т. Вераме́еўкай
Вераме́еўкаю
М. Вераме́еўцы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)