Вераме́ева

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Вераме́ева
Р. Вераме́ева
Д. Вераме́еву
В. Вераме́ева
Т. Вераме́евам
М. Вераме́еве

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)