нассо́ўвацца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
нассо́ўваюся |
нассо́ўваемся |
2-я ас. |
нассо́ўваешся |
нассо́ўваецеся |
3-я ас. |
нассо́ўваецца |
нассо́ўваюцца |
Прошлы час |
м. |
нассо́ўваўся |
нассо́ўваліся |
ж. |
нассо́ўвалася |
н. |
нассо́ўвалася |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
нассо́ўваўшыся |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
нассо́ўваць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
нассо́ўваю |
нассо́ўваем |
2-я ас. |
нассо́ўваеш |
нассо́ўваеце |
3-я ас. |
нассо́ўвае |
нассо́ўваюць |
Прошлы час |
м. |
нассо́ўваў |
нассо́ўвалі |
ж. |
нассо́ўвала |
н. |
нассо́ўвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
нассо́ўвай |
нассо́ўвайце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
нассо́ўваўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
нассыпа́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
нассыпа́ю |
нассыпа́ем |
2-я ас. |
нассыпа́еш |
нассыпа́еце |
3-я ас. |
нассыпа́е |
нассыпа́юць |
Прошлы час |
м. |
нассыпа́ў |
нассыпа́лі |
ж. |
нассыпа́ла |
н. |
нассыпа́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
нассыпа́й |
нассыпа́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
нассыпа́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
нассяка́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
нассяка́ны |
нассяка́ная |
нассяка́нае |
нассяка́ныя |
Р. |
нассяка́нага |
нассяка́най нассяка́нае |
нассяка́нага |
нассяка́ных |
Д. |
нассяка́наму |
нассяка́най |
нассяка́наму |
нассяка́ным |
В. |
нассяка́ны (неадуш.) нассяка́нага (адуш.) |
нассяка́ную |
нассяка́нае |
нассяка́ныя (неадуш.) нассяка́ных (адуш.) |
Т. |
нассяка́ным |
нассяка́най нассяка́наю |
нассяка́ным |
нассяка́нымі |
М. |
нассяка́ным |
нассяка́най |
нассяка́ным |
нассяка́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
нассяка́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
нассяка́ны |
нассяка́ная |
нассяка́нае |
нассяка́ныя |
Р. |
нассяка́нага |
нассяка́най нассяка́нае |
нассяка́нага |
нассяка́ных |
Д. |
нассяка́наму |
нассяка́най |
нассяка́наму |
нассяка́ным |
В. |
нассяка́ны (неадуш.) нассяка́нага (адуш.) |
нассяка́ную |
нассяка́нае |
нассяка́ныя (неадуш.) нассяка́ных (адуш.) |
Т. |
нассяка́ным |
нассяка́най нассяка́наю |
нассяка́ным |
нассяка́нымі |
М. |
нассяка́ным |
нассяка́най |
нассяка́ным |
нассяка́ных |
Кароткая форма: нассяка́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
нассяка́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
нассяка́ю |
нассяка́ем |
2-я ас. |
нассяка́еш |
нассяка́еце |
3-я ас. |
нассяка́е |
нассяка́юць |
Прошлы час |
м. |
нассяка́ў |
нассяка́лі |
ж. |
нассяка́ла |
н. |
нассяка́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
нассяка́й |
нассяка́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
нассяка́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
настабу́рчаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
настабу́рчаны |
настабу́рчаная |
настабу́рчанае |
настабу́рчаныя |
Р. |
настабу́рчанага |
настабу́рчанай настабу́рчанае |
настабу́рчанага |
настабу́рчаных |
Д. |
настабу́рчанаму |
настабу́рчанай |
настабу́рчанаму |
настабу́рчаным |
В. |
настабу́рчаны (неадуш.) настабу́рчанага (адуш.) |
настабу́рчаную |
настабу́рчанае |
настабу́рчаныя (неадуш.) настабу́рчаных (адуш.) |
Т. |
настабу́рчаным |
настабу́рчанай настабу́рчанаю |
настабу́рчаным |
настабу́рчанымі |
М. |
настабу́рчаным |
настабу́рчанай |
настабу́рчаным |
настабу́рчаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
настабу́рчыцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
настабу́рчуся |
настабу́рчымся |
2-я ас. |
настабу́рчышся |
настабу́рчыцеся |
3-я ас. |
настабу́рчыцца |
настабу́рчацца |
Прошлы час |
м. |
настабу́рчыўся |
настабу́рчыліся |
ж. |
настабу́рчылася |
н. |
настабу́рчылася |
Загадны лад |
2-я ас. |
настабу́рчыся |
- |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
настабу́рчыўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
настабу́рчыць
‘натапырыць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
настабу́рчу |
настабу́рчым |
2-я ас. |
настабу́рчыш |
настабу́рчыце |
3-я ас. |
настабу́рчыць |
настабу́рчаць |
Прошлы час |
м. |
настабу́рчыў |
настабу́рчылі |
ж. |
настабу́рчыла |
н. |
настабу́рчыла |
Загадны лад |
2-я ас. |
настабу́рчы |
настабу́рчыце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
настабу́рчыўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.