Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

нассо́ўвацца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. нассо́ўваюся нассо́ўваемся
2-я ас. нассо́ўваешся нассо́ўваецеся
3-я ас. нассо́ўваецца нассо́ўваюцца
Прошлы час
м. нассо́ўваўся нассо́ўваліся
ж. нассо́ўвалася
н. нассо́ўвалася
Дзеепрыслоўе
прош. час нассо́ўваўшыся

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

нассо́ўваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. нассо́ўваю нассо́ўваем
2-я ас. нассо́ўваеш нассо́ўваеце
3-я ас. нассо́ўвае нассо́ўваюць
Прошлы час
м. нассо́ўваў нассо́ўвалі
ж. нассо́ўвала
н. нассо́ўвала
Загадны лад
2-я ас. нассо́ўвай нассо́ўвайце
Дзеепрыслоўе
прош. час нассо́ўваўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

нассыпа́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. нассыпа́ю нассыпа́ем
2-я ас. нассыпа́еш нассыпа́еце
3-я ас. нассыпа́е нассыпа́юць
Прошлы час
м. нассыпа́ў нассыпа́лі
ж. нассыпа́ла
н. нассыпа́ла
Загадны лад
2-я ас. нассыпа́й нассыпа́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час нассыпа́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

нассяка́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нассяка́ны нассяка́ная нассяка́нае нассяка́ныя
Р. нассяка́нага нассяка́най
нассяка́нае
нассяка́нага нассяка́ных
Д. нассяка́наму нассяка́най нассяка́наму нассяка́ным
В. нассяка́ны (неадуш.)
нассяка́нага (адуш.)
нассяка́ную нассяка́нае нассяка́ныя (неадуш.)
нассяка́ных (адуш.)
Т. нассяка́ным нассяка́най
нассяка́наю
нассяка́ным нассяка́нымі
М. нассяка́ным нассяка́най нассяка́ным нассяка́ных

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

нассяка́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нассяка́ны нассяка́ная нассяка́нае нассяка́ныя
Р. нассяка́нага нассяка́най
нассяка́нае
нассяка́нага нассяка́ных
Д. нассяка́наму нассяка́най нассяка́наму нассяка́ным
В. нассяка́ны (неадуш.)
нассяка́нага (адуш.)
нассяка́ную нассяка́нае нассяка́ныя (неадуш.)
нассяка́ных (адуш.)
Т. нассяка́ным нассяка́най
нассяка́наю
нассяка́ным нассяка́нымі
М. нассяка́ным нассяка́най нассяка́ным нассяка́ных

Кароткая форма: нассяка́на.

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

нассяка́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. нассяка́ю нассяка́ем
2-я ас. нассяка́еш нассяка́еце
3-я ас. нассяка́е нассяка́юць
Прошлы час
м. нассяка́ў нассяка́лі
ж. нассяка́ла
н. нассяка́ла
Загадны лад
2-я ас. нассяка́й нассяка́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час нассяка́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

настабу́рчаны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. настабу́рчаны настабу́рчаная настабу́рчанае настабу́рчаныя
Р. настабу́рчанага настабу́рчанай
настабу́рчанае
настабу́рчанага настабу́рчаных
Д. настабу́рчанаму настабу́рчанай настабу́рчанаму настабу́рчаным
В. настабу́рчаны (неадуш.)
настабу́рчанага (адуш.)
настабу́рчаную настабу́рчанае настабу́рчаныя (неадуш.)
настабу́рчаных (адуш.)
Т. настабу́рчаным настабу́рчанай
настабу́рчанаю
настабу́рчаным настабу́рчанымі
М. настабу́рчаным настабу́рчанай настабу́рчаным настабу́рчаных

Крыніцы: piskunou2012.

настабу́рчаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. настабу́рчаны настабу́рчаная настабу́рчанае настабу́рчаныя
Р. настабу́рчанага настабу́рчанай
настабу́рчанае
настабу́рчанага настабу́рчаных
Д. настабу́рчанаму настабу́рчанай настабу́рчанаму настабу́рчаным
В. настабу́рчаны (неадуш.)
настабу́рчанага (адуш.)
настабу́рчаную настабу́рчанае настабу́рчаныя (неадуш.)
настабу́рчаных (адуш.)
Т. настабу́рчаным настабу́рчанай
настабу́рчанаю
настабу́рчаным настабу́рчанымі
М. настабу́рчаным настабу́рчанай настабу́рчаным настабу́рчаных

Крыніцы: piskunou2012.

настабу́рчыцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. настабу́рчуся настабу́рчымся
2-я ас. настабу́рчышся настабу́рчыцеся
3-я ас. настабу́рчыцца настабу́рчацца
Прошлы час
м. настабу́рчыўся настабу́рчыліся
ж. настабу́рчылася
н. настабу́рчылася
Загадны лад
2-я ас. настабу́рчыся -
Дзеепрыслоўе
прош. час настабу́рчыўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

настабу́рчыць

‘натапырыць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. настабу́рчу настабу́рчым
2-я ас. настабу́рчыш настабу́рчыце
3-я ас. настабу́рчыць настабу́рчаць
Прошлы час
м. настабу́рчыў настабу́рчылі
ж. настабу́рчыла
н. настабу́рчыла
Загадны лад
2-я ас. настабу́рчы настабу́рчыце
Дзеепрыслоўе
прош. час настабу́рчыўшы

Крыніцы: piskunou2012.