настабу́рчаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. настабу́рчаны настабу́рчаная настабу́рчанае настабу́рчаныя
Р. настабу́рчанага настабу́рчанай
настабу́рчанае
настабу́рчанага настабу́рчаных
Д. настабу́рчанаму настабу́рчанай настабу́рчанаму настабу́рчаным
В. настабу́рчаны (неадуш.)
настабу́рчанага (адуш.)
настабу́рчаную настабу́рчанае настабу́рчаныя (неадуш.)
настабу́рчаных (адуш.)
Т. настабу́рчаным настабу́рчанай
настабу́рчанаю
настабу́рчаным настабу́рчанымі
М. настабу́рчаным настабу́рчанай настабу́рчаным настабу́рчаных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)