настабу́рчаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
| настабу́рчаны | настабу́рчаная | настабу́рчанае | настабу́рчаныя | |
| настабу́рчанага | настабу́рчанай настабу́рчанае |
настабу́рчанага | настабу́рчаных | |
| настабу́рчанаму | настабу́рчанай | настабу́рчанаму | настабу́рчаным | |
| настабу́рчаны ( настабу́рчанага ( |
настабу́рчаную | настабу́рчанае | настабу́рчаныя ( настабу́рчаных ( |
|
| настабу́рчаным | настабу́рчанай настабу́рчанаю |
настабу́рчаным | настабу́рчанымі | |
| настабу́рчаным | настабу́рчанай | настабу́рчаным | настабу́рчаных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)