настабу́рчыцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. настабу́рчуся настабу́рчымся
2-я ас. настабу́рчышся настабу́рчыцеся
3-я ас. настабу́рчыцца настабу́рчацца
Прошлы час
м. настабу́рчыўся настабу́рчыліся
ж. настабу́рчылася
н. настабу́рчылася
Загадны лад
2-я ас. настабу́рчыся -
Дзеепрыслоўе
прош. час настабу́рчыўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)