Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнорстуфхцчшыэюя’
ажоуыэ

прычашчо́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прычашчо́ны прычашчо́ная прычашчо́нае прычашчо́ныя
Р. прычашчо́нага прычашчо́най
прычашчо́нае		 прычашчо́нага прычашчо́ных
Д. прычашчо́наму прычашчо́най прычашчо́наму прычашчо́ным
В. прычашчо́ны (неадуш.)
прычашчо́нага (адуш.)		 прычашчо́ную прычашчо́нае прычашчо́ныя (неадуш.)
прычашчо́ных (адуш.)
Т. прычашчо́ным прычашчо́най
прычашчо́наю		 прычашчо́ным прычашчо́нымі
М. прычашчо́ным прычашчо́най прычашчо́ным прычашчо́ных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

прычашчо́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прычашчо́ны прычашчо́ная прычашчо́нае прычашчо́ныя
Р. прычашчо́нага прычашчо́най
прычашчо́нае		 прычашчо́нага прычашчо́ных
Д. прычашчо́наму прычашчо́най прычашчо́наму прычашчо́ным
В. прычашчо́ны (неадуш.)
прычашчо́нага (адуш.)		 прычашчо́ную прычашчо́нае прычашчо́ныя (неадуш.)
прычашчо́ных (адуш.)
Т. прычашчо́ным прычашчо́най
прычашчо́наю		 прычашчо́ным прычашчо́нымі
М. прычашчо́ным прычашчо́най прычашчо́ным прычашчо́ных

Кароткая форма: прычашчо́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

прычашчэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. прычашчэ́нне
Р. прычашчэ́ння
Д. прычашчэ́нню
В. прычашчэ́нне
Т. прычашчэ́ннем
М. прычашчэ́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

прычва́рыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прычва́ру прычва́рым
2-я ас. прычва́рыш прычва́рыце
3-я ас. прычва́рыць прычва́раць
Прошлы час
м. прычва́рыў прычва́рылі
ж. прычва́рыла
н. прычва́рыла
Загадны лад
2-я ас. прычва́р прычва́рце
Дзеепрыслоўе
прош. час прычва́рыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

прычма́раны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прычма́раны прычма́раная прычма́ранае прычма́раныя
Р. прычма́ранага прычма́ранай
прычма́ранае		 прычма́ранага прычма́раных
Д. прычма́ранаму прычма́ранай прычма́ранаму прычма́раным
В. прычма́раны (неадуш.)
прычма́ранага (адуш.)		 прычма́раную прычма́ранае прычма́раныя (неадуш.)
прычма́раных (адуш.)
Т. прычма́раным прычма́ранай
прычма́ранаю		 прычма́раным прычма́ранымі
М. прычма́раным прычма́ранай прычма́раным прычма́раных

Крыніцы: piskunou2012.

прычма́раны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прычма́раны прычма́раная прычма́ранае прычма́раныя
Р. прычма́ранага прычма́ранай
прычма́ранае		 прычма́ранага прычма́раных
Д. прычма́ранаму прычма́ранай прычма́ранаму прычма́раным
В. прычма́раны (неадуш.)
прычма́ранага (адуш.)		 прычма́раную прычма́ранае прычма́раныя (неадуш.)
прычма́раных (адуш.)
Т. прычма́раным прычма́ранай
прычма́ранаю		 прычма́раным прычма́ранымі
М. прычма́раным прычма́ранай прычма́раным прычма́раных

Крыніцы: piskunou2012.

прычма́рыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прычма́ру прычма́рым
2-я ас. прычма́рыш прычма́рыце
3-я ас. прычма́рыць прычма́раць
Прошлы час
м. прычма́рыў прычма́рылі
ж. прычма́рыла
н. прычма́рыла
Загадны лад
2-я ас. прычма́р прычма́рце
Дзеепрыслоўе
прош. час прычма́рыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

прычмо́кванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. прычмо́кванне прычмо́кванні
Р. прычмо́квання прычмо́кванняў
Д. прычмо́кванню прычмо́кванням
В. прычмо́кванне прычмо́кванні
Т. прычмо́кваннем прычмо́кваннямі
М. прычмо́кванні прычмо́кваннях

Крыніцы: piskunou2012.

прычмо́кваць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прычмо́кваю прычмо́кваем
2-я ас. прычмо́кваеш прычмо́кваеце
3-я ас. прычмо́квае прычмо́кваюць
Прошлы час
м. прычмо́кваў прычмо́квалі
ж. прычмо́квала
н. прычмо́квала
Загадны лад
2-я ас. прычмо́квай прычмо́квайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прычмо́кваючы

Крыніцы: piskunou2012.

прычмо́кнуць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прычмо́кну прычмо́кнем
2-я ас. прычмо́кнеш прычмо́кнеце
3-я ас. прычмо́кне прычмо́кнуць
Прошлы час
м. прычмо́кнуў прычмо́кнулі
ж. прычмо́кнула
н. прычмо́кнула
Загадны лад
2-я ас. прычмо́кні прычмо́кніце
Дзеепрыслоўе
прош. час прычмо́кнуўшы

Крыніцы: piskunou2012.