прычмо́кваць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прычмо́кваю прычмо́кваем
2-я ас. прычмо́кваеш прычмо́кваеце
3-я ас. прычмо́квае прычмо́кваюць
Прошлы час
м. прычмо́кваў прычмо́квалі
ж. прычмо́квала
н. прычмо́квала
Загадны лад
2-я ас. прычмо́квай прычмо́квайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прычмо́кваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)