прычмо́кнуць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прычмо́кну прычмо́кнем
2-я ас. прычмо́кнеш прычмо́кнеце
3-я ас. прычмо́кне прычмо́кнуць
Прошлы час
м. прычмо́кнуў прычмо́кнулі
ж. прычмо́кнула
н. прычмо́кнула
Загадны лад
2-я ас. прычмо́кні прычмо́кніце
Дзеепрыслоўе
прош. час прычмо́кнуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)